Η υπέρμετρη τάση για μέριμνα κάλυψης βραχυπρόθεσμων ατομικών συμφερόντων οδηγεί σχεδόν πάντα σε κακές αποφάσεις για τη τύχη μακροπρόθεσμων πλην ουσιαστικών γενικών συμφερόντων.
Πότε κάνουμε λάθη;
Οι συνήθεις απαντήσεις είναι ουσιαστικά λίγες:
Πότε κάνουμε λάθη;
Οι συνήθεις απαντήσεις είναι ουσιαστικά λίγες:
- Όταν δε γνωρίζουμε όσο θα 'πρεπε, αυτό για το οποίο δρούμε και αποφασίζουμε. Όταν έχουμε δηλαδή σημαντικά ελλιπή εικόνα του αντικειμένου του.
- Όταν έχουμε πλανηθεί, εσκεμμένα ή μη, και θεωρούμε ως βάσεις της γνώσης μας λάθος δεδομένα.
- Όταν νιώθουμε αδύναμοι μπροστά στο βάρος των υπολογιζόμενων αποτελεσμάτων. Αυτών δηλαδή που θα μπορούν να προκύψουν, με σημαντική συμμετοχή μελλοντικά υλοποιημένων αποφάσεών μας.
- Όταν βιαζόμαστε περισσότερο από την ευχέρεια αντίδρασης μας, στο να αναλύουμε ικανοποιητικά τις απαραίτητες για τις αποφάσεις μας συνθήκες.
- Όταν πλέον είμαστε τυραννισμένοι, πεινασμένοι, κατατρεγμένοι, εξαντλημένοι ή ό,τι άλλο μας κάνει να θέλουμε να τελειώσει όπως - όπως πια, αυτή η άθλια κατάστασή μας.
- Όταν έχουμε σημαντικό έλλειμμα παιδείας. Αν π.χ. δεν κατέχουμε, έστω και στοιχειωδώς αλλά ξεκάθαρα, την ιστορία των συστημάτων των οποίων θα αφορούν οι αποφάσεις μας.