Δίχως αγάπη

Προσωπικότητες θρυμματισμένες,
ανήλιαγα μυαλά,
παλεύουν στη ζωή και κρύβουν
τα πιο δικά τους μυστικά.

Κανείς δε βλέπει την αγάπη,
ατέλειωτη σιωπή,
η κίνησή τους δίχως σώμα,
η σκέψη τους χωρίς ψυχή.

Παρμένες οι σκηνές, ξένες,
καμία προσμονή,
κενό στα μάτια, άδειο βλέμμα,
πορεία άγνωστη, τυφλή.

Η πλάστιγγα έχει γυρίσει,
ζύγι πλαστό.
Ίσως το μόνο που επιμένει,
πια, όνειρο είναι παιδικό.

Μαζεύω κομμάτια του εαυτού μου,
φωτίζω το μυαλό,
βάζω το κάθε μυστικό μου
στη Γη ν’ ανθίσει μοναχό.

Πόσες στιγμές ακόμα, πόσες,
ζωή φτωχή;
Πόσο αξίζει ένα δάκρυ,
πόσο ένα γέλιο, μια ευχή;

Κανείς δε βλέπει την αγάπη,
ατέλειωτη σιωπή...

By Cosmos

Αξιολόγηση:

{[['', '']]}

{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}