Προσοχή: Μπορεί να περιέχονται παρωχημένες τεχνικές αναφορές.
Απευθύνεται σε όσους δεν γνωρίζουν ακόμα, σχετικά με το RapidShare.
Το RapidShare (για συντομία RS) είναι κάτι που, όλο και συχνότερα πια, θα το συναντάτε μπροστά σας. Είτε σε κουβέντες είτε σε δημοσιεύματα είτε (κυρίως) σε κατευθείαν links του, μέσα σε ιστοσελίδες, περισσότερο δε σε forums ή blogs του internet.
Επειδή μάλιστα έχω σκοπό κι εγώ σε αναρτήσεις μου, να παραθέτω ενίοτε κάποια τέτοια links, θεώρησα καλό να ενημερώσω για ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά του RS, όσους ακόμα δεν έχουν εξοικειωθεί με αυτό.
Οι περιγραφές μου δεν είναι κατευθείαν μεταφράσεις των εξηγήσεων του ίδιου του ιστότοπού του RS. Ωστόσο κατ’ εξαίρεση, θα δείξω κάποια κρίσιμα μόνο κομμάτια εξηγήσεων όπως ακριβώς τα έχει παραθέσει το ίδιο το RS για μεγαλύτερη συντομία. Για την πλήρη πληροφόρηση θα σας πρότεινα φυσικά, να μπείτε στον ίδιο τον ιστότοπό τους και να διαβάσετε προσεκτικότερα τα όσα εκεί γράφουν, που άλλωστε μπορεί και να αλλάζουν, λιγότερο ή περισσότερο, από καιρό σε καιρό με δική τους πρωτοβουλία.
Τι είναι όμως το RS;!
Χοντρικά είναι ένας τεράστιος αποθηκευτικός χώρος για αρχεία (ηλεκτρονικής μορφής βέβαια).
Χώρος που οι ιδιοκτήτες του τον διαθέτουν, για να μπορούν οι όποιοι χρήστες ανά τον κόσμο, μέσω του internet, να αποθηκεύουν ανεβάζοντας (upload) σε αυτόν, ό,τι αρχείο θα ήθελαν. Μετά πια, το αρχείο αυτό θα υπάρχει προσβάσιμο για κατέβασμα (download), στους ίδιους ή και σε όποιους άλλους ξέρουν την διεύθυνσή του, απ' όποιο μέρος του κόσμου έχουν πρόσβαση σε internet.
Ως εδώ, φαντάζομαι θα ακούγεται ήδη αρκετά ενδιαφέρον σαν υλοποιημένη ιδέα!
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα όμως είναι ότι το πάρε δώσε με τα αρχεία μπορεί να το κάνει κυριολεκτικά οποιοσδήποτε με πάρα πολύ άμεσο και εύκολο τρόπο και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα να κάνει κάποιου είδους εγγραφή κάπου. Ούτε καν το email του δε δίνει! Πλήρης ανωνυμία! Ούτε ελέγχεται από κάπου το όνομα ή το περιεχόμενο του αρχείου κατά το ανέβασμα.
Μόλις τελειώνει το ανέβασμα, εμφανίζουν μια μοναδική internet διεύθυνση (link) στην τρέχουσα σελίδα τους, που αντιπροσωπεύει το αρχείο που ανέβηκε. Φυλάσσοντας κάπως αυτή τη διεύθυνση, μπορεί μετά όποιος την ξέρει, άμεσα να κατεβάσει όσες φορές και από όπου θέλει ένα ακριβές αντίγραφο του αρχείου αυτού.
Άρα αν κάποιος που ανέβασε ένα αρχείο, δεν δημοσιεύσει πουθενά αυτή τη διεύθυνση, θα μπορεί μόνο ο ίδιος να κατεβάζει αυτό το αρχείο από αυτήν. Αν όμως τη δημοσιεύσει κάπου όπως π.χ. σε κάποιο forum ή σε κάποιο blog, όποιος και να βλέπει αυτή τη διεύθυνση θα μπορεί αντίστοιχα να κατεβάζει το αρχείο.
Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι περιορισμοί σε όλο αυτό, έτσι ώστε και το RS ως εταιρία, να έχει τελικά κέρδος αλλά και να είναι νομικά καλυμμένη. Όμως μερικοί από τους περιορισμούς ξεπερνιούνται με κατάλληλους χειρισμούς. Άλλοι πάλι μόνο εφόσον καταλήξεις να κάνεις κάποιου είδους ανώνυμη εγγραφή ως «Premium» μέλος με το αντίστοιχο αντίτιμο που έχει όμως αρκετή παραμετρικότητα στη διαβάθμισή του. Κάποιοι περιορισμοί, λίγοι ευτυχώς, παραμένουν όμως γενικότερα.
Για να μη πολυλογώ, θα παραθέσω κατευθείαν με αντίγραφα εικόνων, από το ίδιο το RS, τους πίνακες που αναφέρονται σε τιμές, παροχές & περιορισμούς καθώς και κάποιες επιπλέον πληροφορίες. Αν και μόνο σε Αγγλικά είναι αρκετά κατανοητά & συνοπτικά.
Διευκρινίσεις…
Μια πληροφορία που ίσως χρειάζεται να γνωρίζετε όσο αφορά την ένδειξη «Limited» ως «Free» χρήστης για το «Download-Limit»:
Η συνθήκη που ισχύει εδώ είναι ότι όταν πας να κατεβάσεις ένα αρχείο σα «Free» χρήστης και είναι το πρώτο της ημέρας στον υπολογιστή που χρησιμοποιείς, δεν έχεις κανέναν περιορισμό. Αν όμως ενώ έχει τελειώσει μέχρι και πριν λίγη ώρα το κατέβασμα αυτού του αρχείου, επιχειρήσεις να κατεβάσεις και κάποιο ακόμα, το RS είναι σε θέση να γνωρίζει ότι έχεις ήδη κατεβάσει πριν λίγο κάποιο άλλο κι έτσι σε κάθε προσπάθεια για επόμενο αρχείο σε βάζει να περιμένεις κάποιο χρόνο που ποικίλει από 10 λεπτά έως και 2 ώρες!
Πιστέψτε με, δεν είναι και πολύ βολικό αυτό. Μη ξεχνάτε πως πλέον, πάρα πολύ συχνά υπάρχουν πολύ μεγάλα αρχεία όπως προγράμματα, βίντεο, τραγούδια, βιβλία κλπ που στην τελική τους μορφή ξεπερνούν κατά πολύ το όριο των 100MB (ή 200MB για Premium χρήστη) που έχει σα περιορισμό ανά ανεβασμένο αρχείο το RS. Άρα σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το αρχικό αρχείο έχει από πριν «σπάσει» από το χρήστη που θέλει να το ανεβάσει, σε κομμάτια των 100MB ή 200MB μάξιμουμ. Αυτά θα είναι τόσα όσα χρειάζονται ώστε όλα μαζί, αν ενωθούν από τον χρήστη που τα κατεβάζει, να ξανακτίσουν το ακριβές αντίγραφο του αρχικού αρχείου.
Η διαδικασία «σπασίματος» και «ξανακτισίματος» των μεγάλων αρχείων είναι τελείως ανεξάρτητη από το RS και γίνεται από κάποιο βοηθητικό πρόγραμμα (utility), τοπικά στον χρήστη πριν το ανέβασμα και μετά το κατέβασμα αντίστοιχα. Συνήθως δε, αυτά τα προγραμματάκια για μεγαλύτερη εξοικονόμηση χώρου και χρόνου, πετυχαίνουν και κάποια συμπίεση στο αρχείο κατά το «σπάσιμο» και αντίστοιχα αποσυμπίεση κατά το «ξανακτίσιμο». Από τα πιο διαδεδομένα τέτοια προγράμματα είναι το WinRar, το WinZip και φυσικά διάφοροι κλώνοι τους.
Σ' αυτό το σημείο να τονίσω πως χρειάζεται να δίνει κανείς προσοχή και στα πιθανά σχόλια που μπορεί να συνοδεύουν τα RS links εκεί που έχουν αναρτηθεί. Σε τέτοια σχόλια μπορεί να γίνεται αναφορά και για κάποιο password που θα ζητηθεί είτε κατά την είσοδο σε κάποιο ειδικό φάκελο που έχει δημιουργήσει ο χρήστης που είχε κάνει το ανέβασμα στο RS χώρο του (πριν το κατεβάσετε) είτε στη φάση αποσυμπίεσης του αρχείου (αφού το κατεβάσετε). Η χρήση τέτοιων passwords, ειδικά στην δεύτερη περίπτωση, συναντάτε αρκετά συχνά και όπως καταλαβαίνετε θα είναι «τραγικό» να έχετε ήδη κατεβάσει όλα τα 100άρια επιμέρους αρχεία και μετά πια, για να τα αποσυμπιέσετε και ενοποιήσετε στο τελικό τοπικό σας αντίγραφο, να μη μπορείτε γιατί θα σας ζητά να συμπληρώσετε, πριν ξεκινήσει η διαδικασία κάποιο άγνωστο για εσάς password.
Όσο αφορά τον περιορισμό που υπάρχει στους «Free» χρήστες στο να μη μπορούν να κατεβάζουν σερί αρχεία, είναι κάτι που υπάρχει τρόπος να ξεπεραστεί μερικώς και κατά περίπτωση.
Θα αναφέρθώ σε αυτό γιατί πιστεύω ότι θα σας είναι χρήσιμο αλλά για να γίνει καλύτερα κατανοητό θα πρέπει πριν, να σας εξηγήσω το πώς περίπου το RS καταφέρνει να ελέγξει αυτή την κατάσταση.
Ο τρόπος που ελέγχει το RS, το αν ο ίδιος «Free» χρήστης έχει κατεβάσει ήδη κάποιο αρχείο πριν από λίγη ώρα ώστε να μπορεί να τον περιορίζει μετά να ξανακατεβάσει επόμενο αρχείο σύντομα, είναι πάνω κάτω γνωστός (προς το παρόν). Δεν είναι άλλος από τον έλεγχο της εξωτερικής internet διεύθυνσής του δηλαδή της εξωτερικής του IP.
Τι εννοώ. Καθένας που έχει πρόσβαση σε internet, το καταφέρνει μέσω κάποιου παρόχου (ISP). Αυτός ο ISP για να μπορεί να αναγνωρίζει επικοινωνιακά τον εκάστοτε χρήστη του και να τον περνά και στο υπόλοιπο διαδίκτυο, αποδίδει στο δικτυακό περιφερειακό που εμπεριέχεται στο μόντεμ του χρήστη, μια μοναδική εξωτερική internet διεύθυνση (IP) ως απρόσωπη αλλά μοναδική ταυτότητα αναγνώρισής του επικοινωνιακά. Με αυτή την IP ο κάθε χρήστης δηλαδή το μόντεμ του, αναγνωρίζεται σε όλο το διαδικτυακό στερέωμα. Για παράδειγμα, εγώ μπορεί να βγαίνω μέσω του μόντεμ μου προς τα έξω (στο ανοιχτό internet) με την μοναδική IP 162.170.163.65 που είναι χρεωμένη από τον ISP μου στο δικτυακό περιφερειακό του μόντεμ μου. Ο γείτονάς μου αντίστοιχα με την 165.122.5.33, κάποιος γνωστός μου από την Αγγλία με την 131.4.56.4 και πάει λέγοντας (φυσικά όλα τα προηγούμενα νούμερα είναι τελείως τυχαία). Αυτή η IP, του κάθε μόντεμ, παραμένει η ίδια όσο αυτό είναι σε συνεχή σύνδεση με τον ISP. Άμα δηλαδή διακοπεί για κάποιο λόγο αυτή η σύνδεση, σε επανασύνδεση αποκτά κάποια διαφορετική IP. Αυτή η μέθοδος είναι τύπου δυναμικής διεύθυνσης (Dynamic IP). Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που η σύνδεση μπορεί να είναι τύπου στατικής διεύθυνσης (Static IP) όπου εκεί, ακόμα και να αποσυνδεθεί το μόντεμ, θα διατηρήσει την ίδια εξωτερική IP του σε κάθε επόμενη σύνδεσή του με τον ίδιο ISP. Το τι τύπου είναι η σύνδεση, έχει να κάνει με τον ISP και με τους όρους του συμβολαίου του πελάτη του που ορίζουν τις τεχνικές προδιαγραφές της σύνδεσης μαζί του.
Άρα, για να επανέλθω στο ζήτημα του RS, αν με κάποιο τρόπο εμείς μετά από download από το RS, διακόπτουμε τη σύνδεση του μόντεμ μας με τον ISP μας και ενώ έχουμε σχέση σύνδεσης μαζί του τύπου δυναμικής διεύθυνσης, στην επόμενη σύνδεση που θα κάνουμε μαζί του (ακόμα και λίγα μόλις δευτερόλεπτα μετά δηλαδή), θα αποκτήσει το μόντεμ μας διαφορετική εξωτερική IP. Κατά συνέπια μετά, μόλις δηλαδή θα ζητήσουμε από το RS να κατεβάσουμε κάποιο ακόμα αρχείο από κάποιο σχετικό link του, το RS θα μας βλέπει σα διαφορετικό χρήστη και άρα δεν θα μας ενεργοποιήσει τον σχετικό περιορισμό του, αφού θα θεωρήσει ότι κατεβάζουμε το πρώτο μας αρχείο από εκεί!
Τρόποι για να διακόπτουμε τη σύνδεση με τον ISP μας και να την ξαναξεκινάμε αμέσως μετά υπάρχουν πολλοί. Θα αναφερθώ στους πιο συνηθισμένους...
Οι παραπάνω λύσεις (πλην της 8) δεν συνίστανται βέβαια σε κάθε περίπτωση. Ο λόγος είναι ότι όταν διακόπτεται έστω και για τόσο λίγο την σύνδεση του μόντεμ σας με τον ISP σας, την διακόπτετε και για κάθε πιθανό τερματικό που συμμετέχει εκείνη την ώρα σε κάποιο τοπικό σας δίκτυο και έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω αυτού του μόντεμ. Ειδικά λοιπόν αν αυτό πρέπει να το κάνετε συχνά, θα πρέπει να είναι κατάλληλα ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι και οι χρήστες των υπόλοιπων τερματικών, δεδομένου ότι εκείνη τη στιγμή μπορεί π.χ. να βρίσκονται ήδη στο μέσω κάποιου δικού τους μεγάλου download το οποίο και θα διακοπεί άμεσα & απροειδοποίητα!
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις η σύνδεση μπορεί να είναι τύπου στατικής διεύθυνσης οπότε και δεν πρόκειται να αλλάξει με την επανασύνδεση. Κάτι σχετικό π.χ. συμβαίνει σε όσους είναι με ISP την OnTelecoms.
Και μη ξεχνάτε ότι ακόμα κι αν όλα αυτά δεν σας ενοχλούν, θα παραμείνει ο περιορισμός του να μπορείτε να κατεβάζεται ένα μόνο αρχείο τη φορά και όχι περισσότερα μαζί, που σαφώς θα ήταν και το πιο βολικό στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Κάτι ακόμα για όσους θέλουν να κάνουν τελικά, κάποιο «Premium» λογαριασμό ώστε να αποφύγουν όλους αυτούς τους περιορισμούς.
Αν και αναφέρουν ξεκάθαρα στην πρώτη παρατήρησή τους ότι δεν εγκρίνουν το «account sharing» δηλαδή θα απαγόρευαν την από κοινού χρήση ενός μόνο πληρωμένου λογαριασμού τους, ωστόσο δεν έχουν πρακτικά τρόπο να το ανακαλύπτουν. Κατά συνέπεια μπορείτε, αν συνεννοηθείτε μεταξύ σας κάποιοι γνωστοί, να μοιραστείτε το κόστος και τη χρήση π.χ. ενός μόνο πληρωμένου «Premium» λογαριασμού. Μπορείτε δηλαδή όσοι γνωρίζετε το login & το password κάποιου «Premium» λογαριασμού, να τον χρησιμοποιείται εν παραλλήλω. Δηλαδή όλοι μαζί από οπουδήποτε, οποτεδήποτε, & (σχεδόν) οσοδήποτε!
Ακούγεται «παραδεισένιο» αλλά βέβαια δεν είναι και ακριβώς έτσι ελεύθερα τα πράγματα από την άποψη ότι έχουν θέσει κάποια σημαντικά και απαράβατα όρια όσο αφορά το download limit που φτάνει στα 10GB ανά ημέρα για κάθε έναν «Premium» λογαριασμό!
Μπορεί σε κάποιους αρχικά να φαίνεται υπεραρκετό αυτό το όριο αλλά στην πράξη, μετά από λίγο καιρό εξοικείωσης και χρήσης, δεν είναι και τόσο. Βέβαια αν η χρήση του «Premium» λογαριασμού γίνεται από έναν μόνο χρήστη, συνήθως καλύπτει απόλυτα. Εκεί που αρχίζουν να δυσκολεύουν όμως τα πράγματα είναι όταν τον χρησιμοποιούν πάνω από ένας τον ίδιο «Premium» λογαριασμό, μιας και η σούμα θα είναι κοινή. Άρα αν τυχαίνει σχετικά συχνά να θέλουν να κατεβάζουν και οι δύο αρκετά και μεγάλα αρχεία, αντίστοιχα συχνά θα «τρώνε πόρτα» από το εύκολα πια φτασμένο download όριο. Πόσο μάλλον αν είναι και περισσότεροι οι χρήστες του ίδιου «Premium» λογαριασμού!
Φυσικά υπάρχουν και εναλλακτικές του τύπου να μοιραστούν τρεις χρήστες, δύο «Premium» λογαριασμούς αλλά κι εκεί δεν είναι εύκολο να μπορούν να γνωρίζουν κάθε φορά όλοι τους το πού έχει φτάσει συγκεντρωτικά ο κάθε λογαριασμός τους.
Ένας άλλος καθόλου απλός κίνδυνος σχετικά, είναι ότι όσο περισσότεροι γνωρίζουν τα συνθηματικά ενός «Premium» λογαριασμού, τόσο πιο εύκολο είναι να διαρρεύσουν σε ακόμα περισσότερους οπότε εκεί χάνετε κυριολεκτικά η μπάλα σε απίστευτους ρυθμούς!
Ωστόσο αν υπάρχει απόλυτη κατανόηση κι εμπιστοσύνη μεταξύ δύο ή το πολύ τριών γνωστών και αναγνωρίζουν πολύ ξεκάθαρα το ότι όλοι τους δεν έχουν τρομερές απαιτήσεις για downloading, είναι μια απλή κι εφικτή λύση μείωσης του κόστους αγοράς ενός «Premium» λογαριασμού. Αν και κατά τη γνώμη μου, ειδικά αν καταλήξετε σε λύση συνδρομής ενός χρόνου που αναλογικά έρχεται φθηνότερα, δεν αξίζει τον κόπο και το ρίσκο.
Το τελευταίο που κανονικά θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο έχει να κάνει με την νομιμότητα καθώς και την ασφάλεια των όποιων αρχείων βρίσκονται μέσω του RS.
Με πολύ λίγες λέξεις, πρακτικά δεν κατοχυρώνει με κανέναν τρόπο τους χρήστες σε κάτι από αυτά. Δηλαδή είναι καθαρά ευθύνη του χρήστη είτε που ανεβάζει είτε που κατεβάζει, το να κάνει το σωστό.
Επίσης δεν διαθέτει κάποιου είδους ενσωματωμένη μηχανή αναζήτησης με οποιαδήποτε κριτήρια. Άρα δεν υπάρχει τρόπος να βρει κάποιος κάτι συγκεκριμένο ψάχνοντας κάπως, κατευθείαν μέσα στους χώρους του. Ο λόγος είναι, για να διασφαλιστεί νομικά στο ότι δε θα φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο των χώρων που διαθέτει και που ούτε οι ίδιοι δε γνωρίζουν, ούτε το τι έχουν ούτε καν από ποιον προήλθε. Ωστόσο αν δεχθούν κάποια καταγγελία από οπουδήποτε, για παράνομο υλικό κάποιων συγκεκριμένων αρχείων από τα links τους, τα διαγράφουν αυτομάτως και απροειδοποίητα. Αυτός είναι και ο λόγος που σε πολλές περιπτώσεις κάποια δημοσιευμένα links τους, οδηγούν τελικά σε σελίδα που απλά ενημερώνει ότι δεν υπάρχουν πια τα αντίστοιχα αρχεία λόγω καταγγελίας παράνομου ή επικίνδυνου περιεχομένου. Αυτό συμβαίνει συχνότερα σε αρχεία όπως π.χ. αντίγραφα προγραμμάτων πολύ γνωστών μεγαλοεταιριών ή αρχεία επεισοδίων τηλεοπτικών σειρών που εκείνη την περίοδο τυχαίνει να παίζονται παράλληλα και από κάποιον τηλεοπτικό σταθμό κ.ο.κ.
Τελευταία, για να αντιμετωπιστεί κάπως αυτή η τάση ανακάλυψης, καταγγελίας και τελικά διαγραφής αρχείων που έχουν κριθεί, καλώς η κακώς από κάποιους, ως παράνομης διακίνησης, χρησιμοποιούνται τεχνικές με κάποιο είδος κρυπτογράφησης των επίμαχων links. Δηλαδή, αντί να δημοσιεύονται κατευθείαν τα ίδια τα links των αποθηκευμένων στο RS αρχείων και άρα εύκολα πια να τα βρίσκει ακόμα και όποιος έχει σκοπό να τα καταγγείλει, μαζεύονται τα επιθυμητά links (αμέσως μετά την αρχική τους ανακοίνωση από το RS στον uploader) μέσω κατάλληλου (download & upload manager) προγράμματος, σε ένα πολύ μικρό πια αρχειάκι με κρυπτογραφημένο τρόπο. Ανεβάζοντας μετά και αυτό το αρχειάκι στο RS και δημοσιεύοντας πια μόνο αυτό το link, μπορεί όποιος το κατεβάσει από αυτό το link του, να το περάσει στο αντίστοιχο πρόγραμμα και αυτό πια, ξέροντας το "πώς" να διαβάσει τα κρυμμένα (με κρυπτογράφηση από τα όποια μάτια) links, να ξεκινήσει το κατέβασμα των επιθυμητών τελικά αρχείων. Φυσικά και πάλι μπορεί να καταγγελθεί το link του μικρού αυτού αρχείου και άρα να διαγραφεί. Όμως μετά, αφού είναι ένα μόνο το αρχείο που θα διαγραφεί (και όχι όλα τα αρχεία των links που θα περιέχει) και κυρίως αφού είναι πάρα πολύ μικρό σε όγκο, είναι υπερβολικά πολύ πιο απλό, να ξανανέβει όσες φορές θέλει κανείς με άλλο όνομα & link κάθε φορά στο RS και το μόνο που θα χρειαστεί να γίνει επιπλέον, θα είναι να ενημερώσει απλά την όποια δημοσίευσή του, με το νέο του πια link.
Τέτοια προγράμματα, για μάζεμα των links με κρυπτογράφηση σε μικρά αρχεία & αποκρυπτογράφηση για downloading από αυτά, υπάρχουν ήδη.
Σα ποιο γνωστό και απλό θεωρώ ότι είναι το JDownloader. Το θεωρώ απαραίτητο πια συνοδευτικό εργαλείο για ασφαλέστερη χρήση του RS. Οι συνηθέστεροι δε τύποι (containers) κρυπτογραφήσεων που χρησιμοποιεί, εμφανίζονται σε αρχεία με επεκτάσεις (extensions) ".Ccf" & ".Dlc" που όλο και συχνότερα συναντάμε σε ιστότοπους. Όταν κατεβάσετε, το πρόγραμμα, δε θέλει εγκατάσταση. Απλά το τρέχετε κατευθείαν από το σημείο που το σώνετε κατά το κατέβασμα. Ωστόσο επειδή είναι Java based πρόγραμμα, απαιτείται να έχει προηγηθεί η ανεξάρτητη εγκατάσταση μιας από τις τελευταίες εκδώσεις Java στον υπολογιστή, πράγμα που έτσι κι αλλιώς χρησιμεύει γενικότερα. Γι αυτό και όταν πρωτοτρέξει η εφαρμογή, ελέγχει για την ύπαρξη Java και οδηγεί το χρήστη στην επίσημη Java ιστοσελίδα για περαιτέρω έλεγχο και ενημέρωση του υπολογιστή (αν χρειαστεί) από εκεί, με την τελευταία έκδοσή της.
Σαν επίλογο να πω, πως παρόμοιες υπηρεσίες παρέχονται και από άλλες σχετικές διαδικτυακές εταιρίες, πέρα δηλαδή από το RS. Καθώς επίσης και το ότι ακόμα και το RS, ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο διαφορετικές εταιρίες! Η μια είναι το «RapidShare.Com» και η άλλη το «RapidShare.De» που δεν έχουν καμία κοινή πρόσβαση οι λογαριασμοί και τα links του ενός στον άλλο!
Εγώ εδώ έχω εστιάσει αποκλειστικά στο «RapidShare.Com» επειδή από την ως τώρα εμπειρία μου έχω καταλήξει ότι είναι το πιο διαδεδομένο και κατ’ επέκταση, με το περισσότερο διαθέσιμο υλικό στους χώρους του.
Αν και μάλλον λίγο... μεγάλο το άρθρο αυτής μου της ανάρτησης, ελπίζω να μπορεί να είναι κατανοητό, όχι ιδιαίτερα κουραστικό και να καταφέρνει να δώσει όλες τις βασικές πληροφορίες σε όσους ενδιαφέρονται σχετικά.
Αν ωστόσο έχετε κάποιες απορίες, επιπλέον πληροφορίες ή άλλες απόψεις, μη διστάσετε να τις παραθέσετε με σχόλιά σας!
Επειδή μάλιστα έχω σκοπό κι εγώ σε αναρτήσεις μου, να παραθέτω ενίοτε κάποια τέτοια links, θεώρησα καλό να ενημερώσω για ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά του RS, όσους ακόμα δεν έχουν εξοικειωθεί με αυτό.
Οι περιγραφές μου δεν είναι κατευθείαν μεταφράσεις των εξηγήσεων του ίδιου του ιστότοπού του RS. Ωστόσο κατ’ εξαίρεση, θα δείξω κάποια κρίσιμα μόνο κομμάτια εξηγήσεων όπως ακριβώς τα έχει παραθέσει το ίδιο το RS για μεγαλύτερη συντομία. Για την πλήρη πληροφόρηση θα σας πρότεινα φυσικά, να μπείτε στον ίδιο τον ιστότοπό τους και να διαβάσετε προσεκτικότερα τα όσα εκεί γράφουν, που άλλωστε μπορεί και να αλλάζουν, λιγότερο ή περισσότερο, από καιρό σε καιρό με δική τους πρωτοβουλία.
Τι είναι όμως το RS;!
Χοντρικά είναι ένας τεράστιος αποθηκευτικός χώρος για αρχεία (ηλεκτρονικής μορφής βέβαια).
Χώρος που οι ιδιοκτήτες του τον διαθέτουν, για να μπορούν οι όποιοι χρήστες ανά τον κόσμο, μέσω του internet, να αποθηκεύουν ανεβάζοντας (upload) σε αυτόν, ό,τι αρχείο θα ήθελαν. Μετά πια, το αρχείο αυτό θα υπάρχει προσβάσιμο για κατέβασμα (download), στους ίδιους ή και σε όποιους άλλους ξέρουν την διεύθυνσή του, απ' όποιο μέρος του κόσμου έχουν πρόσβαση σε internet.
Ως εδώ, φαντάζομαι θα ακούγεται ήδη αρκετά ενδιαφέρον σαν υλοποιημένη ιδέα!
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα όμως είναι ότι το πάρε δώσε με τα αρχεία μπορεί να το κάνει κυριολεκτικά οποιοσδήποτε με πάρα πολύ άμεσο και εύκολο τρόπο και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα να κάνει κάποιου είδους εγγραφή κάπου. Ούτε καν το email του δε δίνει! Πλήρης ανωνυμία! Ούτε ελέγχεται από κάπου το όνομα ή το περιεχόμενο του αρχείου κατά το ανέβασμα.
Μόλις τελειώνει το ανέβασμα, εμφανίζουν μια μοναδική internet διεύθυνση (link) στην τρέχουσα σελίδα τους, που αντιπροσωπεύει το αρχείο που ανέβηκε. Φυλάσσοντας κάπως αυτή τη διεύθυνση, μπορεί μετά όποιος την ξέρει, άμεσα να κατεβάσει όσες φορές και από όπου θέλει ένα ακριβές αντίγραφο του αρχείου αυτού.
Άρα αν κάποιος που ανέβασε ένα αρχείο, δεν δημοσιεύσει πουθενά αυτή τη διεύθυνση, θα μπορεί μόνο ο ίδιος να κατεβάζει αυτό το αρχείο από αυτήν. Αν όμως τη δημοσιεύσει κάπου όπως π.χ. σε κάποιο forum ή σε κάποιο blog, όποιος και να βλέπει αυτή τη διεύθυνση θα μπορεί αντίστοιχα να κατεβάζει το αρχείο.
Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι περιορισμοί σε όλο αυτό, έτσι ώστε και το RS ως εταιρία, να έχει τελικά κέρδος αλλά και να είναι νομικά καλυμμένη. Όμως μερικοί από τους περιορισμούς ξεπερνιούνται με κατάλληλους χειρισμούς. Άλλοι πάλι μόνο εφόσον καταλήξεις να κάνεις κάποιου είδους ανώνυμη εγγραφή ως «Premium» μέλος με το αντίστοιχο αντίτιμο που έχει όμως αρκετή παραμετρικότητα στη διαβάθμισή του. Κάποιοι περιορισμοί, λίγοι ευτυχώς, παραμένουν όμως γενικότερα.
Για να μη πολυλογώ, θα παραθέσω κατευθείαν με αντίγραφα εικόνων, από το ίδιο το RS, τους πίνακες που αναφέρονται σε τιμές, παροχές & περιορισμούς καθώς και κάποιες επιπλέον πληροφορίες. Αν και μόνο σε Αγγλικά είναι αρκετά κατανοητά & συνοπτικά.
Δυνατότητες μεταξύ Premium & Free
Χρεώσεις & τρόποι πληρωμής
Διευκρινίσεις…
- RapidShare reserves the right to close accounts, which are shared with other people.
- You may download 25 GB (25.000.000.000 Bytes) within five days.
- Your uploaded files will be deleted if your account is deleted. However, there is a storage limit of 20 GB (20.000.000.000 Bytes) for premium accounts. In case you exceed this amount for longer than 48 hours, your account will automatically be converted to a Storage XXL account. Files being not downloaded longer than 90 days will then automatically be deleted.
- Έχουν ήδη αλλάξει οι παραπάνω εικόνες. Καλύτερα να μπείτε και να δείτε την τωρινή τους μορφή κατευθείαν στην ιστοσελίδα τους.
Μια πληροφορία που ίσως χρειάζεται να γνωρίζετε όσο αφορά την ένδειξη «Limited» ως «Free» χρήστης για το «Download-Limit»:
Η συνθήκη που ισχύει εδώ είναι ότι όταν πας να κατεβάσεις ένα αρχείο σα «Free» χρήστης και είναι το πρώτο της ημέρας στον υπολογιστή που χρησιμοποιείς, δεν έχεις κανέναν περιορισμό. Αν όμως ενώ έχει τελειώσει μέχρι και πριν λίγη ώρα το κατέβασμα αυτού του αρχείου, επιχειρήσεις να κατεβάσεις και κάποιο ακόμα, το RS είναι σε θέση να γνωρίζει ότι έχεις ήδη κατεβάσει πριν λίγο κάποιο άλλο κι έτσι σε κάθε προσπάθεια για επόμενο αρχείο σε βάζει να περιμένεις κάποιο χρόνο που ποικίλει από 10 λεπτά έως και 2 ώρες!
Πιστέψτε με, δεν είναι και πολύ βολικό αυτό. Μη ξεχνάτε πως πλέον, πάρα πολύ συχνά υπάρχουν πολύ μεγάλα αρχεία όπως προγράμματα, βίντεο, τραγούδια, βιβλία κλπ που στην τελική τους μορφή ξεπερνούν κατά πολύ το όριο των 100MB (ή 200MB για Premium χρήστη) που έχει σα περιορισμό ανά ανεβασμένο αρχείο το RS. Άρα σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το αρχικό αρχείο έχει από πριν «σπάσει» από το χρήστη που θέλει να το ανεβάσει, σε κομμάτια των 100MB ή 200MB μάξιμουμ. Αυτά θα είναι τόσα όσα χρειάζονται ώστε όλα μαζί, αν ενωθούν από τον χρήστη που τα κατεβάζει, να ξανακτίσουν το ακριβές αντίγραφο του αρχικού αρχείου.
Η διαδικασία «σπασίματος» και «ξανακτισίματος» των μεγάλων αρχείων είναι τελείως ανεξάρτητη από το RS και γίνεται από κάποιο βοηθητικό πρόγραμμα (utility), τοπικά στον χρήστη πριν το ανέβασμα και μετά το κατέβασμα αντίστοιχα. Συνήθως δε, αυτά τα προγραμματάκια για μεγαλύτερη εξοικονόμηση χώρου και χρόνου, πετυχαίνουν και κάποια συμπίεση στο αρχείο κατά το «σπάσιμο» και αντίστοιχα αποσυμπίεση κατά το «ξανακτίσιμο». Από τα πιο διαδεδομένα τέτοια προγράμματα είναι το WinRar, το WinZip και φυσικά διάφοροι κλώνοι τους.
Σ' αυτό το σημείο να τονίσω πως χρειάζεται να δίνει κανείς προσοχή και στα πιθανά σχόλια που μπορεί να συνοδεύουν τα RS links εκεί που έχουν αναρτηθεί. Σε τέτοια σχόλια μπορεί να γίνεται αναφορά και για κάποιο password που θα ζητηθεί είτε κατά την είσοδο σε κάποιο ειδικό φάκελο που έχει δημιουργήσει ο χρήστης που είχε κάνει το ανέβασμα στο RS χώρο του (πριν το κατεβάσετε) είτε στη φάση αποσυμπίεσης του αρχείου (αφού το κατεβάσετε). Η χρήση τέτοιων passwords, ειδικά στην δεύτερη περίπτωση, συναντάτε αρκετά συχνά και όπως καταλαβαίνετε θα είναι «τραγικό» να έχετε ήδη κατεβάσει όλα τα 100άρια επιμέρους αρχεία και μετά πια, για να τα αποσυμπιέσετε και ενοποιήσετε στο τελικό τοπικό σας αντίγραφο, να μη μπορείτε γιατί θα σας ζητά να συμπληρώσετε, πριν ξεκινήσει η διαδικασία κάποιο άγνωστο για εσάς password.
Όσο αφορά τον περιορισμό που υπάρχει στους «Free» χρήστες στο να μη μπορούν να κατεβάζουν σερί αρχεία, είναι κάτι που υπάρχει τρόπος να ξεπεραστεί μερικώς και κατά περίπτωση.
Θα αναφέρθώ σε αυτό γιατί πιστεύω ότι θα σας είναι χρήσιμο αλλά για να γίνει καλύτερα κατανοητό θα πρέπει πριν, να σας εξηγήσω το πώς περίπου το RS καταφέρνει να ελέγξει αυτή την κατάσταση.
Ο τρόπος που ελέγχει το RS, το αν ο ίδιος «Free» χρήστης έχει κατεβάσει ήδη κάποιο αρχείο πριν από λίγη ώρα ώστε να μπορεί να τον περιορίζει μετά να ξανακατεβάσει επόμενο αρχείο σύντομα, είναι πάνω κάτω γνωστός (προς το παρόν). Δεν είναι άλλος από τον έλεγχο της εξωτερικής internet διεύθυνσής του δηλαδή της εξωτερικής του IP.
Τι εννοώ. Καθένας που έχει πρόσβαση σε internet, το καταφέρνει μέσω κάποιου παρόχου (ISP). Αυτός ο ISP για να μπορεί να αναγνωρίζει επικοινωνιακά τον εκάστοτε χρήστη του και να τον περνά και στο υπόλοιπο διαδίκτυο, αποδίδει στο δικτυακό περιφερειακό που εμπεριέχεται στο μόντεμ του χρήστη, μια μοναδική εξωτερική internet διεύθυνση (IP) ως απρόσωπη αλλά μοναδική ταυτότητα αναγνώρισής του επικοινωνιακά. Με αυτή την IP ο κάθε χρήστης δηλαδή το μόντεμ του, αναγνωρίζεται σε όλο το διαδικτυακό στερέωμα. Για παράδειγμα, εγώ μπορεί να βγαίνω μέσω του μόντεμ μου προς τα έξω (στο ανοιχτό internet) με την μοναδική IP 162.170.163.65 που είναι χρεωμένη από τον ISP μου στο δικτυακό περιφερειακό του μόντεμ μου. Ο γείτονάς μου αντίστοιχα με την 165.122.5.33, κάποιος γνωστός μου από την Αγγλία με την 131.4.56.4 και πάει λέγοντας (φυσικά όλα τα προηγούμενα νούμερα είναι τελείως τυχαία). Αυτή η IP, του κάθε μόντεμ, παραμένει η ίδια όσο αυτό είναι σε συνεχή σύνδεση με τον ISP. Άμα δηλαδή διακοπεί για κάποιο λόγο αυτή η σύνδεση, σε επανασύνδεση αποκτά κάποια διαφορετική IP. Αυτή η μέθοδος είναι τύπου δυναμικής διεύθυνσης (Dynamic IP). Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που η σύνδεση μπορεί να είναι τύπου στατικής διεύθυνσης (Static IP) όπου εκεί, ακόμα και να αποσυνδεθεί το μόντεμ, θα διατηρήσει την ίδια εξωτερική IP του σε κάθε επόμενη σύνδεσή του με τον ίδιο ISP. Το τι τύπου είναι η σύνδεση, έχει να κάνει με τον ISP και με τους όρους του συμβολαίου του πελάτη του που ορίζουν τις τεχνικές προδιαγραφές της σύνδεσης μαζί του.
Άρα, για να επανέλθω στο ζήτημα του RS, αν με κάποιο τρόπο εμείς μετά από download από το RS, διακόπτουμε τη σύνδεση του μόντεμ μας με τον ISP μας και ενώ έχουμε σχέση σύνδεσης μαζί του τύπου δυναμικής διεύθυνσης, στην επόμενη σύνδεση που θα κάνουμε μαζί του (ακόμα και λίγα μόλις δευτερόλεπτα μετά δηλαδή), θα αποκτήσει το μόντεμ μας διαφορετική εξωτερική IP. Κατά συνέπια μετά, μόλις δηλαδή θα ζητήσουμε από το RS να κατεβάσουμε κάποιο ακόμα αρχείο από κάποιο σχετικό link του, το RS θα μας βλέπει σα διαφορετικό χρήστη και άρα δεν θα μας ενεργοποιήσει τον σχετικό περιορισμό του, αφού θα θεωρήσει ότι κατεβάζουμε το πρώτο μας αρχείο από εκεί!
Τρόποι για να διακόπτουμε τη σύνδεση με τον ISP μας και να την ξαναξεκινάμε αμέσως μετά υπάρχουν πολλοί. Θα αναφερθώ στους πιο συνηθισμένους...
- Μέσω του htm περιβάλλοντος διαχείρισης που έχει ενσωματωμένο το ίδιο το μόντεμ στο λογισμικό (firmware) του chipset του, από σχετική επιλογή που θα έχει εκεί. Η ακριβής μέθοδος πρόσβασης διαφέρει από μόντεμ σε μόντεμ και περιγράφεται στα εγχειρίδια του μόντεμ. Συνήθως είναι κάποια WEB τύπου διεύθυνση ή κατευθείαν η τοπική (εσωτερική) δικτυακή IP του μόντεμ (π.χ. 192.168.1.1). Όταν μπει κανείς εκεί, μετά δηλαδή και από κάποιο πιθανό login & password που μπορεί να του ζητηθεί και που αρχικά είναι ορισμένα από την εταιρία του μόντεμ ή του ISP του (επίσης αναφέρονται στα εγχειρίδιά του), θα αρκεί να επιλέξει την κατάλληλη επιλογή από το αντίστοιχο μενού ώστε να διακόψει προσωρινά τη σύνδεση του μόντεμ με τον ISP του και αμέσως μετά, από εκεί πάλι, να την ξαναξεκινήσει.
- Μέσω του περιβάλλοντος διαχείρισης του εξωτερικού προγράμματος που έχετε εγκαταστήσει στον υπολογιστή σας από κάποιο συνοδευτικό CD του μόντεμ ή τη σχετική ιστοσελίδα της εταιρίας υποστήριξής του. Ειδικά αν έχετε συνδέσει το μόντεμ σας μέσω USB με το υπόλοιπο σύστημα σας, πράγμα που σαφώς και δεν συνιστώ σε σχέση με την UTP (ethernet) δυνατότητα σύνδεσης του ειδικά αν η ταχύτητά σας είναι μεγαλύτερη από 4Mbps, ενδέχεται μετά απ' την εν' λόγω εγκατάσταση, να σας έχει αφήσει μόνιμα, ένα ευκολοπροσβάσιμο εικονίδιο (shortcut) κάτω δεξιά στο traybar, για ρυθμίσεις και παρακολούθηση του μόντεμ σας.
- Αν έχει κάποιο ενσωματωμένο κουμπάκι εξωτερικά η συσκευή του μόντεμ σας, που πατώντας το κλείνει τη σύνδεση και ξαναπατώντας το την ξανανοίγει.
- Αν βγάλετε και μετά ξαναβάλετε το RJ11 βύσμα του τηλεφωνικού τύπου καλωδίου που φέρει το σήμα επικοινωνίας (ADSL) και μπαίνει στην αντίστοιχη υποδοχή της συσκευής. Φυσικά μπορείτε να το βγάλετε από όποια πλευρά σας βολεύει καλύτερα. Είτε από την πλευρά που καταλήγει στο μόντεμ είτε από την άλλη.
- Αν έχει κάποιο ενσωματωμένο κουμπάκι εξωτερικά η συσκευή του μόντεμ σας, που πατώντας το κλείνει την παροχή ρεύματος στο μόντεμ και ξαναπατώντας το την ξανανοίγει.
- Αν βγάλετε και μετά ξαναβάλετε το βύσμα του καλωδίου της παροχής ρεύματος του μόντεμ. Φυσικά μπορείτε να το βγάλετε από όποια πλευρά σας βολεύει καλύτερα. Είτε από την πλευρά που καταλήγει στο μόντεμ είτε από την άλλη (του μετασχηματιστή του).
- Αν χρησιμοποιήσετε κάποιο βοηθητικό προγραμματάκι (utility) που στην ουσία κάνει κάπως πιο αυτοματοποιημένα, την ίδια δουλειά με τις λύσεις 1 ή 2. Υπάρχουν διάφορα τέτοια διαθέσιμα στο διαδίκτυο.
- Αν χρησιμοποιήσετε κάποιο βοηθητικό προγραμματάκι (utility) που χρησιμοποιεί έναν ενδιάμεσο διαδικτυακό τόπο ώστε να σας «μασκαρεύει» κάθε φορά την εξωτερική IP σας. Με αυτόν τον τρόπο και όσο είναι ενεργό αυτό το πρόγραμμα, όλη σας η διαδικτυακή κίνηση περνά από κάποιο «φίλτρο» αυτού του διαδικτυακού τόπου και την επαναπροωθεί με διαφοροποιημένη εικονικά την εξωτερική IP σας. Ουσιαστικά δηλαδή λειτουργεί σαν διαμεσολαβητής στο διαδικτυακό σας πάρε δώσε. Εδώ είναι σημαντικά λιγότερες οι επιλογές των σχετικών προγραμμάτων.
Οι παραπάνω λύσεις (πλην της 8) δεν συνίστανται βέβαια σε κάθε περίπτωση. Ο λόγος είναι ότι όταν διακόπτεται έστω και για τόσο λίγο την σύνδεση του μόντεμ σας με τον ISP σας, την διακόπτετε και για κάθε πιθανό τερματικό που συμμετέχει εκείνη την ώρα σε κάποιο τοπικό σας δίκτυο και έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω αυτού του μόντεμ. Ειδικά λοιπόν αν αυτό πρέπει να το κάνετε συχνά, θα πρέπει να είναι κατάλληλα ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι και οι χρήστες των υπόλοιπων τερματικών, δεδομένου ότι εκείνη τη στιγμή μπορεί π.χ. να βρίσκονται ήδη στο μέσω κάποιου δικού τους μεγάλου download το οποίο και θα διακοπεί άμεσα & απροειδοποίητα!
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις η σύνδεση μπορεί να είναι τύπου στατικής διεύθυνσης οπότε και δεν πρόκειται να αλλάξει με την επανασύνδεση. Κάτι σχετικό π.χ. συμβαίνει σε όσους είναι με ISP την OnTelecoms.
Και μη ξεχνάτε ότι ακόμα κι αν όλα αυτά δεν σας ενοχλούν, θα παραμείνει ο περιορισμός του να μπορείτε να κατεβάζεται ένα μόνο αρχείο τη φορά και όχι περισσότερα μαζί, που σαφώς θα ήταν και το πιο βολικό στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Κάτι ακόμα για όσους θέλουν να κάνουν τελικά, κάποιο «Premium» λογαριασμό ώστε να αποφύγουν όλους αυτούς τους περιορισμούς.
Αν και αναφέρουν ξεκάθαρα στην πρώτη παρατήρησή τους ότι δεν εγκρίνουν το «account sharing» δηλαδή θα απαγόρευαν την από κοινού χρήση ενός μόνο πληρωμένου λογαριασμού τους, ωστόσο δεν έχουν πρακτικά τρόπο να το ανακαλύπτουν. Κατά συνέπεια μπορείτε, αν συνεννοηθείτε μεταξύ σας κάποιοι γνωστοί, να μοιραστείτε το κόστος και τη χρήση π.χ. ενός μόνο πληρωμένου «Premium» λογαριασμού. Μπορείτε δηλαδή όσοι γνωρίζετε το login & το password κάποιου «Premium» λογαριασμού, να τον χρησιμοποιείται εν παραλλήλω. Δηλαδή όλοι μαζί από οπουδήποτε, οποτεδήποτε, & (σχεδόν) οσοδήποτε!
Ακούγεται «παραδεισένιο» αλλά βέβαια δεν είναι και ακριβώς έτσι ελεύθερα τα πράγματα από την άποψη ότι έχουν θέσει κάποια σημαντικά και απαράβατα όρια όσο αφορά το download limit που φτάνει στα 10GB ανά ημέρα για κάθε έναν «Premium» λογαριασμό!
Μπορεί σε κάποιους αρχικά να φαίνεται υπεραρκετό αυτό το όριο αλλά στην πράξη, μετά από λίγο καιρό εξοικείωσης και χρήσης, δεν είναι και τόσο. Βέβαια αν η χρήση του «Premium» λογαριασμού γίνεται από έναν μόνο χρήστη, συνήθως καλύπτει απόλυτα. Εκεί που αρχίζουν να δυσκολεύουν όμως τα πράγματα είναι όταν τον χρησιμοποιούν πάνω από ένας τον ίδιο «Premium» λογαριασμό, μιας και η σούμα θα είναι κοινή. Άρα αν τυχαίνει σχετικά συχνά να θέλουν να κατεβάζουν και οι δύο αρκετά και μεγάλα αρχεία, αντίστοιχα συχνά θα «τρώνε πόρτα» από το εύκολα πια φτασμένο download όριο. Πόσο μάλλον αν είναι και περισσότεροι οι χρήστες του ίδιου «Premium» λογαριασμού!
Φυσικά υπάρχουν και εναλλακτικές του τύπου να μοιραστούν τρεις χρήστες, δύο «Premium» λογαριασμούς αλλά κι εκεί δεν είναι εύκολο να μπορούν να γνωρίζουν κάθε φορά όλοι τους το πού έχει φτάσει συγκεντρωτικά ο κάθε λογαριασμός τους.
Ένας άλλος καθόλου απλός κίνδυνος σχετικά, είναι ότι όσο περισσότεροι γνωρίζουν τα συνθηματικά ενός «Premium» λογαριασμού, τόσο πιο εύκολο είναι να διαρρεύσουν σε ακόμα περισσότερους οπότε εκεί χάνετε κυριολεκτικά η μπάλα σε απίστευτους ρυθμούς!
Ωστόσο αν υπάρχει απόλυτη κατανόηση κι εμπιστοσύνη μεταξύ δύο ή το πολύ τριών γνωστών και αναγνωρίζουν πολύ ξεκάθαρα το ότι όλοι τους δεν έχουν τρομερές απαιτήσεις για downloading, είναι μια απλή κι εφικτή λύση μείωσης του κόστους αγοράς ενός «Premium» λογαριασμού. Αν και κατά τη γνώμη μου, ειδικά αν καταλήξετε σε λύση συνδρομής ενός χρόνου που αναλογικά έρχεται φθηνότερα, δεν αξίζει τον κόπο και το ρίσκο.
Το τελευταίο που κανονικά θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο έχει να κάνει με την νομιμότητα καθώς και την ασφάλεια των όποιων αρχείων βρίσκονται μέσω του RS.
Με πολύ λίγες λέξεις, πρακτικά δεν κατοχυρώνει με κανέναν τρόπο τους χρήστες σε κάτι από αυτά. Δηλαδή είναι καθαρά ευθύνη του χρήστη είτε που ανεβάζει είτε που κατεβάζει, το να κάνει το σωστό.
Επίσης δεν διαθέτει κάποιου είδους ενσωματωμένη μηχανή αναζήτησης με οποιαδήποτε κριτήρια. Άρα δεν υπάρχει τρόπος να βρει κάποιος κάτι συγκεκριμένο ψάχνοντας κάπως, κατευθείαν μέσα στους χώρους του. Ο λόγος είναι, για να διασφαλιστεί νομικά στο ότι δε θα φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο των χώρων που διαθέτει και που ούτε οι ίδιοι δε γνωρίζουν, ούτε το τι έχουν ούτε καν από ποιον προήλθε. Ωστόσο αν δεχθούν κάποια καταγγελία από οπουδήποτε, για παράνομο υλικό κάποιων συγκεκριμένων αρχείων από τα links τους, τα διαγράφουν αυτομάτως και απροειδοποίητα. Αυτός είναι και ο λόγος που σε πολλές περιπτώσεις κάποια δημοσιευμένα links τους, οδηγούν τελικά σε σελίδα που απλά ενημερώνει ότι δεν υπάρχουν πια τα αντίστοιχα αρχεία λόγω καταγγελίας παράνομου ή επικίνδυνου περιεχομένου. Αυτό συμβαίνει συχνότερα σε αρχεία όπως π.χ. αντίγραφα προγραμμάτων πολύ γνωστών μεγαλοεταιριών ή αρχεία επεισοδίων τηλεοπτικών σειρών που εκείνη την περίοδο τυχαίνει να παίζονται παράλληλα και από κάποιον τηλεοπτικό σταθμό κ.ο.κ.
Τελευταία, για να αντιμετωπιστεί κάπως αυτή η τάση ανακάλυψης, καταγγελίας και τελικά διαγραφής αρχείων που έχουν κριθεί, καλώς η κακώς από κάποιους, ως παράνομης διακίνησης, χρησιμοποιούνται τεχνικές με κάποιο είδος κρυπτογράφησης των επίμαχων links. Δηλαδή, αντί να δημοσιεύονται κατευθείαν τα ίδια τα links των αποθηκευμένων στο RS αρχείων και άρα εύκολα πια να τα βρίσκει ακόμα και όποιος έχει σκοπό να τα καταγγείλει, μαζεύονται τα επιθυμητά links (αμέσως μετά την αρχική τους ανακοίνωση από το RS στον uploader) μέσω κατάλληλου (download & upload manager) προγράμματος, σε ένα πολύ μικρό πια αρχειάκι με κρυπτογραφημένο τρόπο. Ανεβάζοντας μετά και αυτό το αρχειάκι στο RS και δημοσιεύοντας πια μόνο αυτό το link, μπορεί όποιος το κατεβάσει από αυτό το link του, να το περάσει στο αντίστοιχο πρόγραμμα και αυτό πια, ξέροντας το "πώς" να διαβάσει τα κρυμμένα (με κρυπτογράφηση από τα όποια μάτια) links, να ξεκινήσει το κατέβασμα των επιθυμητών τελικά αρχείων. Φυσικά και πάλι μπορεί να καταγγελθεί το link του μικρού αυτού αρχείου και άρα να διαγραφεί. Όμως μετά, αφού είναι ένα μόνο το αρχείο που θα διαγραφεί (και όχι όλα τα αρχεία των links που θα περιέχει) και κυρίως αφού είναι πάρα πολύ μικρό σε όγκο, είναι υπερβολικά πολύ πιο απλό, να ξανανέβει όσες φορές θέλει κανείς με άλλο όνομα & link κάθε φορά στο RS και το μόνο που θα χρειαστεί να γίνει επιπλέον, θα είναι να ενημερώσει απλά την όποια δημοσίευσή του, με το νέο του πια link.
Τέτοια προγράμματα, για μάζεμα των links με κρυπτογράφηση σε μικρά αρχεία & αποκρυπτογράφηση για downloading από αυτά, υπάρχουν ήδη.
Σα ποιο γνωστό και απλό θεωρώ ότι είναι το JDownloader. Το θεωρώ απαραίτητο πια συνοδευτικό εργαλείο για ασφαλέστερη χρήση του RS. Οι συνηθέστεροι δε τύποι (containers) κρυπτογραφήσεων που χρησιμοποιεί, εμφανίζονται σε αρχεία με επεκτάσεις (extensions) ".Ccf" & ".Dlc" που όλο και συχνότερα συναντάμε σε ιστότοπους. Όταν κατεβάσετε, το πρόγραμμα, δε θέλει εγκατάσταση. Απλά το τρέχετε κατευθείαν από το σημείο που το σώνετε κατά το κατέβασμα. Ωστόσο επειδή είναι Java based πρόγραμμα, απαιτείται να έχει προηγηθεί η ανεξάρτητη εγκατάσταση μιας από τις τελευταίες εκδώσεις Java στον υπολογιστή, πράγμα που έτσι κι αλλιώς χρησιμεύει γενικότερα. Γι αυτό και όταν πρωτοτρέξει η εφαρμογή, ελέγχει για την ύπαρξη Java και οδηγεί το χρήστη στην επίσημη Java ιστοσελίδα για περαιτέρω έλεγχο και ενημέρωση του υπολογιστή (αν χρειαστεί) από εκεί, με την τελευταία έκδοσή της.
Σαν επίλογο να πω, πως παρόμοιες υπηρεσίες παρέχονται και από άλλες σχετικές διαδικτυακές εταιρίες, πέρα δηλαδή από το RS. Καθώς επίσης και το ότι ακόμα και το RS, ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο διαφορετικές εταιρίες! Η μια είναι το «RapidShare.Com» και η άλλη το «RapidShare.De» που δεν έχουν καμία κοινή πρόσβαση οι λογαριασμοί και τα links του ενός στον άλλο!
Εγώ εδώ έχω εστιάσει αποκλειστικά στο «RapidShare.Com» επειδή από την ως τώρα εμπειρία μου έχω καταλήξει ότι είναι το πιο διαδεδομένο και κατ’ επέκταση, με το περισσότερο διαθέσιμο υλικό στους χώρους του.
Αν και μάλλον λίγο... μεγάλο το άρθρο αυτής μου της ανάρτησης, ελπίζω να μπορεί να είναι κατανοητό, όχι ιδιαίτερα κουραστικό και να καταφέρνει να δώσει όλες τις βασικές πληροφορίες σε όσους ενδιαφέρονται σχετικά.
Αν ωστόσο έχετε κάποιες απορίες, επιπλέον πληροφορίες ή άλλες απόψεις, μη διστάσετε να τις παραθέσετε με σχόλιά σας!
Αξιολόγηση: {[['
', '
']]}
', '']]}{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ε, μη σας κομπλάρω! Μιλήστε ελεύθερα! ;-)