Ψάχνετε κάτι;

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Κάπνισμα, "νίκη" ή "ήττα";!


Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και γι αυτό το ζήτημα ξανάαα!
Έπρεπε ή καλύτερα ήθελα ή και τα δύο μάλλον, να ξανακόψω το "ρημάδι το κάπνισμα"!
Όμως να πω στα γρήγορα (λέμε τώρα), το ιστορικό αυτής της μακρόχρονης πια σχέσης, εμένα και του καπνίσματος!

1ο στάδιο: 0 - 12 χρονών.
Δεν είχα άποψη για το ζήτημα. Δεν με απασχολούσε. Δεν με άγγιζε!


2ο στάδιο: 12 - 17 χρονών.
"Φανατικός" αντικαπνιστής!
Εντάξει, δεν κατέβαινα και σε διαδηλώσεις αλλά όπου μπορούσα "διαλαλούσα" τις απόψεις μου!
Κάπνιζαν πολύ τα αδέρφια μου τότε καθώς και αρκετοί καλοί μου φίλοι και το θεωρούσα ηλίθιο ως αδιανόητο να το κάνουν και ακόμα περισσότερο να μη μπορούν να το κόψουν ανά πάσα στιγμή!


3ο στάδιο: 17 χρονών.
Ένα στάδιο από μόνο του! Εκεί, ξεκίνησα να καπνίζω!
Εδώ θα μακρηγορήσω λίγο παραπάνω!
Είχα κατέβει, μόνος μου τότε, για έναν καλοκαιρινό μήνα, στο χωριό του πατέρα μου, στις Λιθίνες (Λασίθι Κρήτης). Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα κάπου μόνος μου, τόσο μακριά και για τόσο καιρό αλλά και η πρώτη καλή επαφή μου, με το συγκεκριμένο συγγενικού χαρακτήρα μέρος.
Σχετικά σύντομα, γνωρίστηκα με τους εκεί συνομήλικούς μου όπου και κάναμε αρκετά καλή και τακτική παρέα.
Όλοι κάπνιζαν και μάλιστα πολύ!
Πέρα απ' το ότι συνεχώς ένιωθα σα "τη μύγα μες στο γάλα", δεδομένου ότι ήμουν και "ο καινούριος" στην παρέα, είχαν και τη γνωστή συνήθεια του κεράσματος που φυσικά ίσχυε κανονικά και στα τσιγάρα τους. Και όταν στην Κρήτη λέμε για κέρασμα (ή φίλεμα για κάποιους), μόνο όσοι το έχουν γνωρίσει καταλαβαίνουν πραγματικά τι εστί! Η επιμονή ξεπερνά κάθε προσωπικό σου όριο, ειδικά όταν είσαι σε συνεχόμενη επαφή με τα άτομα.
Μια, δύο, πέντε, δέκα, τριάντα, ε κάπου δεν άντεχα άλλο! Είπα: "Ε, εντάξει μωρέ, σάμπως και να καπνίσω όσο είμαι εδώ τι σημαίνει;! Σιγά μη γίνω καπνιστής και καλά! Μόλις γυρίσω σπίτι στην Αθήνα, δεν θα το ξαναβάλω στο στόμα μου!".
Έπειτα, επειδή μου φαινόταν τελείως "παιδιάστικο" αυτό που κάποιοι (πίσω στην Αθήνα) έκαναν και δεν κατέβαζαν τον καπνό παρά μόνο ρούφαγαν και τον κράταγαν μέχρι το στόμα τους για λίγο πριν τον φυσήξουν έξω πάλι, εγώ από την αρχή του έδινα να καταλάβει κανονικά! Έλεγα, και από πριν δηλαδή, "Τι νόημα έχει να μην κατεβάζεις κάν τον καπνό όταν καπνίζεις;! Ουσιαστικά είναι τελείως κοροϊδία αυτό! Αν είναι να θες απλά να δείχνεις ότι καπνίζεις, τότε είσαι και για πολλά γέλια! Ή το κάνεις κανονικά ή μη το κάνεις καθόλου!".
Το ένα κέρασμα καπάκι μετά το άλλο! Καπάκι στο καπάκι όμως, κάπου ένιωθα άσχημα πια να με κερνάνε μόνο και να μη κερνάω κι εγώ! Έτσι μέσα στις πρώτες κιόλας μέρες τις καπνιστικής μου ζωής αγόρασα και πακέτοοο! Την κλασική για τότε ξενόφερτη μάρκα, αυτή με τους καουμπόηδες της άγριας δύσης!
Τώρα πια κέρναγα κι εγώ κανονικά! Ααα, όλα κι όλα, μην είμαστε κι αγενείς!
Μόνο που, να μωρέ, όταν έχεις και πακέτο πια και είσαι συνεχώς με παρέα που όλοι καπνίζουν "από σπορ", κάπου αρχίζεις κι εσύ να συμμετέχεις ακόμα περισσότερο στο "σπορ"! Πάντα όμως με την βεβαιότητα μέσα μου πως, όσο και να κάπνιζα, θα μου ήταν εξαιρετικά απλό μετά, να το σταματήσω με τη μία!
Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι καταλαβαίνετε το πόσο λάθος εκτίμηση είχα κάνει!
Όταν τελικά γύρισα, με την πρώτη ευκαιρία, ξαναπήρα πακέτο και σχεδόν από τις πρώτες μέρες το αποκάλυψα και στους δικούς μου και στην εδώ παρέα μου που, ομολογουμένως, οι περισσότεροι έμειναν με το στόμα ανοιχτό!


4ο στάδιο: 17 - 26 χρονών.
Κανονική καπνιστική ζωή!
Αυτό που λένε, το ένα τσιγάρο πάνω απ' τ' άλλο!


5ο στάδιο: 26 - 28 χρονών.
Η πρώτη μου σοβαρή προσπάθεια να το κόψω!
Κράτησε 2 χρόνια!
Σταμάτησε με καθαρά προσωπική μου απόφαση, όταν ξεκίναγαν οι προετοιμασίες για τον πρώτο μου γάμο που θα γινόταν ένα χρόνο μετά!


6ο στάδιο: 28 - 31 χρονών.
Μανιώδης καπνιστής!


7ο στάδιο: 31 - 41 χρονών.
Ξεκίνησε σα δώρο τότε, στα 31α γενέθλια μου, από εμένα για εμένα!
Είπα να το κόψω και το έκοψα! Αυτό που λένε "μαχαίρι"!
Κράτησε 10 ολόκληρα χρόνια! Σταμάτησε και πάλι με καθαρά προσωπική μου απόφαση, όταν ξεκίναγαν τα μπερδέματα με τον χωρισμό μου!


8ο στάδιο: 41 - 43 χρονών.
Μανιώδης καπνιστής!


9ο στάδιο: 43 χρονών και... πάει!
Το τελευταίο μου στάδιο!
Είχα πει να το ξανακόψω κάποια στιγμή, όταν δηλαδή θα ηρεμούσα πια απ' όλο το "αλαλούμ" της προσωπικής μου ζωής.
Προφανώς θεωρώ ότι έχω πια μπει, σε ένα τέτοιο περίπου στάδιο, άρα είχε έρθει ξανά η ώρα να αποχωριστώ πάλι τη "συνήθειά" μου αυτή.
Είμαι αισίως, στην πια βδομάδα άκαπνης ζωής!
Ξεκίνησα μια Παρασκευή βράδυ, όταν είχα διαβάσει κάτι που θεωρώ ότι με βοήθησε στο να μπορέσω να αντιμετωπίσω τη μεγάλη μου ομολογουμένως "στέρηση", βλέποντας την όλη κατάσταση από μια διαφορετική, αρκετά ρεαλιστική οπτική! Αν νομίζετε, να σας αναφέρω και το βιβλίο. Κυκλοφορεί άλλωστε, σημαντικό μέρος του ελεύθερα σε ηλεκτρονική μορφή.

Μοναδική εξαίρεση - παρασπονδία υπήρξε, για 3 τσιγάρα στο καπάκι, την Κυριακή που ενώ ήμουν στην τρέλα από τη στέρηση, μου προέκυψε και μια άσχετη κατάσταση που κυριολεκτικά μου έσπασε τα νεύρα! Ε, δεν άντεχα! Την έκανα για να μη φάω μεγαλύτερη φρίκη αλλά μετά δεν ξανάγινε κάτι σχετικό!

Θέλω να ελπίζω πως τελείωσε όλο αυτό, επειδή όμως δε θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες, αν όχι για πάντα, για σημαντικό τουλάχιστον καιρό (αρκετά χρόνια) και πάλι!
Λέω πως τελείωσε μιας και, πλέον, δε νιώθω την ανάγκη να καπνίσω παρά σε ελάχιστες πια στιγμές.

Η άποψή μου βέβαια είναι, πως όταν κάποιος έχει μπει σε φάση εθισμού σε κάτι, ουσιαστικά ποτέ δεν ξεμπλέκει ολοκληρωτικά. Δηλαδή ποτέ δεν θεωρείται τελείως ακίνδυνος στο να ξανακυλίσει. Και αυτό από μόνο του είναι πάρα πολύ σημαντικό να το έχουμε όλοι μας υπόψη! Δυστυχώς κάπως έτσι είναι! Δεν πρέπει να παραμυθιαζόμαστε! Είναι π.χ. αυτό που λένε "Όποιος έκοψε το κάπνισμα είναι ένας καπνιστής που απλώς δεν καπνίζει"! Ακόμα κι αν παλεύει σύσσωμος και δημόσια ενάντια σε αυτό και μάλιστα επιτυχώς σε όλη την υπόλοιπη ζωή του, ποτέ δε φεύγει τελείως η αίσθηση που είχε ριζώσει μέσα του όσο αυτός ήταν εθισμένος.
Και μιλώ για κανονικό εθισμό, όχι για "παιδιαρίσματα" του τύπου από κανένα έως τρία τσιγάρα την ημέρα, άντε και δέκα στο τσακίρ κέφι π.χ. σε καμιά διακοπές κι έτσι. Αυτοί, αν είναι έτσι για χρόνια πια, κατά βάση δεν χρειάζεται να ανησυχούν και πολύ. Όσοι όμως ξεφεύγουν και κάνουν σε σταθερή πια βάση για χρόνια, ένα σημαντικό σύνολο τσιγάρων κάθε μέρα π.χ. πάνω από 6 - 7, είναι κανονικά εθισμένοι!
Στην περίπτωση μου δε, έκανα πια γύρω στα 30 την ημέρα κι ανέβαινε!

Παράπλευρη απώλεια ήταν βέβαια και το οικονομικό! Στην περίπτωση μου π.χ. έβγαινε γύρω στα 150€ το μήνα! Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό θα έλεγα για κάθε μήνα!


Τι να πω;! Ελπίζω να βγω νικητής σε αυτή τη μάχη! Προς το παρόν πάντως κάπως έτσι δείχνει το πράγμα!
Πείτε μου κι εσείς τη γνώμη σας σχετικά! Δεν ζητώ να ακούσω τα χιλιοειπωμένα! Κάτι από την πραγματικά προσωπική σας εμπειρία και άποψη!

Α, και συγνώμη για την... "τσιγαρίλα" που βγάζει αυτή μου η ανάρτηση! ;-)

Αξιολόγηση:
{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}

8 σχόλια:

  1. Καλέ που είσαι εσύ!
    Κόψαμε το κάπνισμα μέχρι να εμφανιστείς ξανά!
    χα,χα,χα!
    Την Καλησπέρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακόμα δεν κατάφερα να το κόψω, αλλά είμαι μάλλον σε πολύ καλό δρόμο. Το έχω ρίξει σε 3-4 τισγάρα τη μέρα και πιστεύω πως μέσα σε κανα μήνα θα το έχω ξεφορτωθεί (η γυναίκα λείπει εκτός και είναι αυτή που δεν αντέχει την τσιγαρίλα -γυρνάει σε ένα μήνα). Ελπίζω να μη χάσουμε το κουράγιο μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Αστρο - Συμμορίτες:

    Ααα, αν είναι να "κόβετε το κάπνισμα με την απουσία μου", τότε να απουσιάζω συχνότερα ρε παιδιά!
    Κατ' επέκταση μάλιστα, θα μπορούσα πάνω στο blog μου να βάζω μια ετικέτα, με μεγάλα μαύρα γράμματα και σε μαύρο πλαίσιο, του τύπου ότι "βλάπτω σοβαρά την υγεία", "Προσοχή!" και τέτοια!

    Ευχαριστώ για την συμμετοχή παιδιά, καπνίζετε ή όχι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ MAD:

    Φίλε μου, καλό κουράγιο και σ' εσένα!


    Να σε ρωτήσω διευκρινιστικά κάποια πραγματάκια όμως;

    α) Πόσο καιρό το παλεύεις με τη μέθοδο σταδιακής μείωσης καπνίσματος ανά μέρα;

    β) Πόσα τσιγάρα, μέσο όρο, έκανες ανά ημέρα, τον τελευταίο καιρό (μιλώ για μήνες τουλάχιστον) πριν ξεκινήσεις να δοκιμάζεις να το κόψεις έτσι;

    γ) Έχεις ξαναδοκιμάσει να το κόψεις και αν ναι, με τί μέθοδο και τί επιτυχή αποτελέσματα;

    δ) Καπνίζεις βαριά τσιγάρα;

    ε) Πόσο χρονών είσαι;

    στ) Καπνίζεις / κάπνιζες σε όλους τους χώρους που νομικά επιτρέπεται το κάπνισμα (π.χ. και μέσα στο σπίτι σου);


    Μη σε κουράσω όμως με άλλες ερωτήσεις (προς το παρόν)!
    Αν έχεις την διάθεση, δοκίμασε να απαντήσεις λεπτομερώς στις παραπάνω, μιας και θεωρώ ότι οι απαντήσεις αυτές παίζουν το ρόλο τους στη συνολική σου προσπάθεια.

    Καλή επιτυχία στην προσπάθειά σου και φυσικά σε ευχαριστώ για τη συμμετοχή σου εδώ!

    Περιμένω νέα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεια σου Cosmo

    διαβαζοντας την ιστορια σου, βλεπω οτι εχεις καλο record, το εκοψες για 10 χρονια και καπνιζεις μονο δυο. Αρα υπαρχει ελπις, ιδιως αν εισαι αποφασισμενος αληθινα να το κοψεις και εχεις και την εμπειρια απο προηγουμενες φορες.

    Εγω ξαναρχισα μετα απο 2 χρονια διακοπης, γιατι βρεθηκα σε παρεα οπου ολοι καπνιζαν σαν φουγαρο συνεχως. Ευτυχως δεν ξεπερασα τα 4-5 τη μερα. Αλλα και αυτο μου την εδινε στα νευρα, κυριως για τη βλακεια μου.
    Τελικα ακριβως δυο Παρασκευες πριν ενοιωσα τετοια αγανακτηση, μα τετοια δυσφορια, που δεν θα το πιστεψεις, εβγαλα και ερπη στα χειλη καιαυτο ηταν!. Απαλλάχτηκα απο το τσιγάρο. Δεν ξερω αν αλλαξαν οι συναψεις, αλλα αηδιαζω και μονο που το βλεπω.

    Εχω την εντυπωση οτι μετα 3 βδομαδες δεν εισαι σε τοσο κρισιμο σταδιο. Και οτι τα δυσκολα περασαν.
    Αυτο παντως που εκανα εγω, την προηγουμενη φορα που το ειχα κοψει ήταν ότι όποτε ενοιωθα δυσφορια έπερνα τους δρομους, ετρεχα ή ανεβαινα σκαλες. Μετα εφευγε η επιθυμια.
    Βοηθουν τσιχλες, πασατεμπο, καραμελες αλλα κυριως η ευχαριστηση οτι κανουμε καλο στον εαυτο μας, οτι δεν ανηκουμε στους εξαρτημενους, οτι οι μη-καπνιστες είναι τελικα ανώτερη ράτσα!!!!

    Ασε που θα πηγαινεις σε εστιατοριο και θα απολαμβανεις σαν ακαπνος το φαι σου , ενω οι διπλανοι σου καπνιστες θα στριφογυριζουν και θα πνιγονται απο τα νευρα...

    Θελω δελτιο προοδου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ cynical:

    Δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες αλλά ως τώρα καλά μου έχει πάει πάντως!
    Δεν το έχω ξαναβάλει στο στόμα μου!
    Όχι ότι δεν το ήθελα, μωρέ το ήθελα μανιασμένα αλλά αυτή ακριβώς είναι και η παγίδα! Επειδή νιώθει κανείς τόσο μεγάλη εξάρτηση, πέφτει στη λούμπα να κάνει και καλά, έστω μόνο ένα τη μια φορά σαν "εξαίρεση", ένα ακόμα μια άλλη φορά και πάει λέγοντας μέχρι που σύντομα διαπιστώνει ότι, το μόνο που έχει καταφέρει είναι, απλώς να παιδεύεται ενώ στην ουσία καπνίζει κάθε τρεις και λίγο. Μετά πια, ρίχνει και όλες τις αναστολές του και ξαναποδέχεται το ότι θα καπνίζει πια κανονικά.

    Η δική μου προεργασία ήταν απλώς να μην κάνω βαριά τσιγάρα.
    Ακριβώς επειδή ήξερα τις τάσεις μου που δεν έχω όριο όταν καπνίζω, όταν το ξαναξεκίνησα, φρόντισα τουλάχιστον να το κάνω, με τα πιο ελαφριά τσιγάρα της Ελληνικής αγοράς.
    Θεωρώ δε, πως όταν κάνεις πολύ ελαφριά τσιγάρα, μπορεί να κάνεις κάπως πιο πολλά μεν μέσα στη μέρα σου αλλά και πάλι είναι κάπως πιο ελέγξιμο όλο το πράγμα, ειδικά όσο αφορά τις συνολικές ποσότητες της εξαρτησιογόνας νικοτίνης που προσλαμβάνεις ανά χρονική στιγμή.

    Το άλλο που για εμένα παίζει μεγάλο ρόλο όταν θέλω να το κόψω, είναι το να το κάνω μία και καλή και όχι με το να μειώνω απλώς τα τσιγάρα μου ανά ημέρα. Αυτό γιατί πολύ απλά δε θα άντεχα για μέρες να το κάνω έτσι. Όσο διατηρώ έστω και μικρή επαφή, τόσο δυσκολότερο μου είναι να διακόψω την συνεχόμενη εξάρτησή του.

    Καλή σου επιτυχία κι εσένα λοιπόν και τα ξαναλέμε σχετικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα cosmosgr,

    Πολύ ωραίο το άρθρο σου, εύχομαι να βγείς νικητής, τελικά σε όλη αυτή την προσπάθεια.

    Εγώ ποτέ δεν κάπνισα & ακόμα και τώρα δηλώνω φανατική αντικαπνίστρια.
    Καλη επιτυχία στην προσπάθειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου!

      Δε ξέρεις πόσο χάρηκα για την επίσκεψή σου στο blog μου και κυρίως που συμμετείχες σε αυτήν την τόσο παλιότερη πια ανάρτησή μου και μάλιστα σου άρεσε!
      Σαφώς βέβαια και χάρηκα που δεν έχεις καν μπει στον εθισμό του καπνίσματος.

      Θεωρώ πως είμαι νικητής στο θέμα αλλά όχι χωρίς επιμέρους ήττες. Όπως έχω πει, ποτέ πια δεν θα πάρω απόλυτη θέση σε τέτοια ζητήματα. Θα ήταν ανώριμο εκ μέρους μου με τα όσα έχω αντιληφθεί ότι συμβαίνουν σχετικά.

      Να είσαι πάντα καλά και ελπίζω να σου αρέσουν και άλλα άρθρά μου!

      Διαγραφή

Ε, μη σας κομπλάρω! Μιλήστε ελεύθερα! ;-)