Ομελέτα Ευρωπαϊκών αναγκών

Η υπέρμετρη τάση για μέριμνα κάλυψης βραχυπρόθεσμων ατομικών συμφερόντων οδηγεί σχεδόν πάντα σε κακές αποφάσεις για τη τύχη μακροπρόθεσμων πλην ουσιαστικών γενικών συμφερόντων.

Πότε κάνουμε λάθη;
Οι συνήθεις απαντήσεις είναι ουσιαστικά λίγες:

• Όταν δε γνωρίζουμε όσο θα 'πρεπε, αυτό για το οποίο δρούμε και αποφασίζουμε. Όταν έχουμε δηλαδή σημαντικά ελλιπή εικόνα του αντικειμένου του.
• Όταν έχουμε πλανηθεί, εσκεμμένα ή μη, και θεωρούμε ως βάσεις της γνώσης μας λάθος δεδομένα.
• Όταν νιώθουμε αδύναμοι μπροστά στο βάρος των υπολογιζόμενων αποτελεσμάτων. Αυτών δηλαδή που θα μπορούν να προκύψουν, με σημαντική συμμετοχή μελλοντικά υλοποιημένων αποφάσεών μας.
• Όταν βιαζόμαστε περισσότερο από την ευχέρεια αντίδρασης μας, στο να αναλύουμε ικανοποιητικά τις απαραίτητες για τις αποφάσεις μας συνθήκες.
• Όταν πλέον είμαστε τυραννισμένοι, πεινασμένοι, κατατρεγμένοι, εξαντλημένοι ή ό,τι άλλο μας κάνει να θέλουμε να τελειώσει όπως - όπως πια, αυτή η άθλια κατάστασή μας.
• Όταν έχουμε σημαντικό έλλειμμα παιδείας. Αν π.χ. δεν κατέχουμε, έστω και στοιχειωδώς αλλά ξεκάθαρα, την ιστορία των συστημάτων των οποίων θα αφορούν οι αποφάσεις μας.

Α είναι ωραία στη φάκα μας!

Και, όλες αυτές οι "αντιδράσεις", θα κρατήσουν όσο αρνούμαστε να δούμε "όλη την εικόνα".
Μέσα σε όλη λοιπόν την εικόνα, αν παρατηρήσουμε, θα δούμε πως μόνο ελάχιστοι είναι ικανοποιητικά ώριμοι πνευματικώς ώστε να είναι και σε θέση να συνεργάζονται σωστά σε ομάδες μεγαλύτερες των 3ών ατόμων.

Σε χειμερία νάρκη

Λοιπόν τελευταία, με έχει πιάσει μια από αυτές τις... «διακοπές» ή έστω «αναστολές» επ’ αορίστω της όποιας δημιουργικότητάς μου. Έχω μπει σε μια κατάσταση «χειμερίας νάρκης» στο θέμα.
Δε λέω, μου συμβαίνει κατά καιρούς αλλά, κάθε φορά όταν το εντοπίζω, χαλιέμαι άσχημα.

Ιδού οι... απορίες!

Όσο μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου, τον θυμάμαι να απορεί!
Απορούσα, αναρωτιόμουν, έψαχνα, ρώταγα, παρατηρούσα και πολλά άλλα τέτοια… «κουραστικά».
Όμως ναι! Γενικά θυμάμαι που το έλεγαν και άλλοι από τότε για εμένα. Κάτι του τύπου: «Όλο απορίες είσαι!!!» και, σχεδόν κάθε φορά βέβαια, απορούσα αν το έλεγαν για καλό ή για κακό!

Χαλασμός... Κόσμου!

Τελικά, ο κόσμος έχει χαλάσει. Έχει χαλάσει και μάλιστα πολύ!

Δεν ξέρω αν πάντα ήταν έτσι και εγώ απλά το συνειδητοποιώ τώρα. Πιθανά και ναι, Πιθανά να ήταν έτσι στους αιώνες των αιώνων και, άτομα όπως εγώ, απλώς να αρνούνταν να το παραδεχθούν. Ασυναίσθητα δηλαδή γιατί δε νομίζω να μπορεί ένα υγιώς σκεπτόμενο κατά τ’ άλλα άτομο να το βλέπει και απλώς να αποφεύγει συνειδητά να το παραδεχθεί.
Τώρα βέβαια, πολλοί μπορεί να αρχίσουν να αναρωτιούνται και δικαιολογημένα, για το πώς ακριβώς το εννοώ αυτό το «έχει χαλάσει». Γιατί, θα σου πουν: «Οκ, μπορεί και να έχει χαλάσει αλλά, εσύ ρε φίλε, σε τι ακριβώς αναφέρεσαι και, κυρίως, γιατί το λες;!».

Πολιτικά ναι μεν αλλά

Παρακάτω, θα καταθέσω τις απόψεις μου πάνω σε κάποια πολιτικά κυρίως ζητήματα.

Ωστόσο, δεν είναι απλώς πολιτικά. Τουλάχιστον όχι με την «ξύλινη» ερμηνεία του όρου. Όχι με αυτή που έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε εδώ και πολύ καιρό οι περισσότεροι, όταν ακούμε τη λέξη «πολιτική» ή παράγωγά της. Είναι περισσότερο θέματα που σχετίζονται με την κοινή λογική, γύρω από ζητήματα όμως που συχνά καταλήγουν να εμπλέκονται στενά με πολιτική.

Μετεκλογικά συγχαρητήρια και συλλυπητήρια

Προεκλογική περίοδος και εκλογές, γιοκ!

Μόλις μπήκαμε πια, σε μια νέα μετεκλογική περίοδο όλο ενδιαφέρον!

Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν. Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί.

Εγώ, σε αυτή την τόσο αρχική φάση της «νέας τάξης πραγμάτων», το μόνο που θα δοκιμάσω να κάνω, είναι να προσπαθήσω να αποδώσω, τόσο τα συγχαρητήρια όσο όμως και τα συλλυπητήρια, εκεί που τους ανήκουν, σύμφωνα πάντα βέβαια με την καθαρά δική μου εκτίμηση.

Εκλογές 2012 - 'Παγίδες' και Λύσεις

Εκλογές λοιπόν!

Εκλογές που, θα μπορούσα να πω κι εγώ, "μυρίζουν" διαφορετικά από άλλες φορές.

Έχει τύχει βλέπεις και έχουν συγκεντρωθεί αρκετές "ιδιαιτερότητες" μαζί αυτή τη φορά. Ιδιαιτερότητες διαφόρων ειδών.

Α ρε Πύρρο...

Γιατί βρε Πύρρο μου, γιατί;!
Ήταν τόσο ανάγκη;

Λογική - Παράνοια = 0 - 0

Πόσο απέχει η, τόσο «αυτονόητη» κατά τ’ άλλα, λογική μας από την, τόσο «ξένη» αντίστοιχα, παράνοια;

Πόσο πολύ χρειάζεται, για έναν άνθρωπο, το να κάνει αυτήν την «μεταπήδηση», από τη μια κατάσταση στην άλλη;

Πόσο ξεχωριστές καταστάσεις του νου, μπορούν να θεωρηθούν αυτές οι δυο μεταξύ τους;

Αλήθεια, πόσο συχνά έχουμε νιώσει το φόβο, μήπως τελικά λειτουργήσαμε, σε κάποια συγκεκριμένη κατάστασή μας, με τρόπο που, μόνο ως παρανοϊκός θα μπορούσε να ερμηνευτεί απ’ όποιον τυχόν πρόσεξε τις κινήσεις μας;

Εποχική γρίπη(;)

Τι να πω τώρα;!

Το ξέρω ότι θα το ρισκάρω να φανώ λίγο... "φαιδρός" με αυτό αλλά, απ' την άλλη, αυτό μου βγαίνει, να μη το πω;!

Ρε παιδιά, τι κακό πια είναι αυτό με αυτή την... "εποχική γρίπη";!

Μιλάμε ότι έχει ήδη σαρώσει τρελό πληθυσμό!

Λίστα ιστολογίων

Σκέφτηκα να θίξω το θέμα μια και πρόσεξα πως έχει τη σημασία του για όλους εμάς τους απλούς bloggers.

Ένα από τα πλέον συνήθη εργαλεία - widgets που προσθέτουμε οι περισσότεροι στα blogs μας από πολύ παλιά, είναι και το «Λίστα ιστολογίων», κοινώς bloggολίστα.

Μιλάω για αυτό που επιτρέπει σε έναν blogger, να παρουσιάσει στα blogs του, με συνοπτικό τρόπο, τη νεότερη ανάρτηση άλλων blogs. Στις λίστες αυτές, προσθέτει ο ίδιος ο blogger, με δικά του κριτήρια, το ποια άλλα blogs θέλει να συμμετέχουν εκεί και με τι τρόπο. Πολύ πιθανό μάλιστα, κάποιος να βάλει περισσότερες της μίας, για μια κάποια ιδιαίτερη κατηγοριοποίηση των προτεινόμενών του blogs (κρατήστε το αυτό!).

Με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, οι bloggers αλληλο-υποστηριζόμαστε αφού δίνουμε την ευχέρεια στους επισκέπτες μας, να γνωρίσουν και άλλα αξιόλογα blogs.

Πειρατεία και άλλα φαιδρά!

Ας είμαστε και λίγο... επίκαιροι.

Πειρατεία! Τι όρος κι αυτός ε;!

Έχει ρίζες καθαρά Ελληνικές! Το ξέρατε; Από εμάς ξεκίνησε να υφίσταται σαν όρος διεθνώς!

Δεν υπονοώ κάτι βέβαια με αυτό, απλή ενημέρωση κάνω!

Πού πάμε;!

Πού πάμε ρε παιδιά;
Πόσο ακόμα πρέπει να κατέβουμε σε κάθε επίπεδο;
Κάτι ακούω για «τον πάτο» αλλά μάλλον δεν έχει πάτο αυτή η κατρακύλα! Μόνο κατρακύλα έχει! Όλο και πιο κάτω, όλο και χειρότερα!

To blog or not to blog;!

Το σκεφτόμουν καιρό να γράψω κάτι και για το ίδιο το θέμα των blogs και του blogging γενικότερα αλλά όλο το ανέβαλα. Τώρα, δεν ξέρω γιατί ακριβώς, κάπως μου έκατσε και είπα να γράψω σχετικά.

2011 vs 2010

Μωρέ, παραλίγο να το ξεχάσω!

Καλή χρονιά σε όλους σας!

Πείτε με και δεινόσαυρο!

Τυχαίνει και είμαι από τη γενιά που «πρόλαβε» τα πράγματα σε κάπως πιο «άγριες» καταστάσεις τουλάχιστον εδώ, στην Ελλάδα, και είπα να δοκιμάσω να σας αναφέρω μερικές.

Κάπνισμα, "νίκη" ή "ήττα";!

Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και γι αυτό το ζήτημα ξανάαα!

Έπρεπε ή καλύτερα ήθελα ή και τα δύο μάλλον, να ξανακόψω το "ρημάδι το κάπνισμα"!

Όμως να πω στα γρήγορα (λέμε τώρα), το ιστορικό αυτής της μακρόχρονης πια σχέσης, εμένα και του καπνίσματος!

Καλοκαιρινές διακοπές μετά κουλούρας!

Το καλοκαίρι είναι στα ντουζένια του!

Πολλοί έχουν πάει ήδη διακοπές, άλλοι θα πάνε σύντομα και άλλοι θα είναι σε διακοπές τώρα που γράφω.

Εγώ, ανήκω στην κατηγορία όσων πήγαν ήδη!

Αυτός είναι και ο λόγος της τόσο μεγάλης και συνολικής μου αποχής από τα μπλογκοπράγματα.

Είπα να μην ασχοληθώ με όλα αυτά μιας και όταν το κάνω, συνήθως μου τρώει αρκετή ώρα πράγμα που σε διακοπές είναι μάλλον ασύμφορο!

Έχω γυρίσει Αθήνα από το Σάββατο το απόγευμα και είμαι πάλι στη δουλειά μου από τη Δευτέρα, μετά από αποχή τριών συναπτών εβδομάδων!

Βασίλης & Σκορπιοί στο τηγάνι!

Λοιπόοον…

Και που λέτε, πλησίαζε και πάλι μια «κρίσιμη» ημερομηνία

Δευτέρα 6/7/2009

Γιατί κρίσιμη; Μα γιατί θα άνοιγε το στάδιο Καραϊσκάκη και όχι για κάποιον αγώνα του Ολυμπιακού. Θα άνοιγε για μια «μικτή» ροκ συναυλία!

Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Scorpions!