Ψάχνετε κάτι;

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Μετεκλογικά συγχαρητήρια και συλλυπητήρια


Προεκλογική περίοδος και εκλογές, γιοκ!
Μόλις μπήκαμε πια, σε μια νέα μετεκλογική περίοδο όλο ενδιαφέρον!
Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν. Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί.
Εγώ, σε αυτή την τόσο αρχική φάση της «νέας τάξης πραγμάτων», το μόνο που θα δοκιμάσω να κάνω, είναι να προσπαθήσω να αποδώσω, τόσο τα συγχαρητήρια όσο όμως και τα συλλυπητήρια, εκεί που τους ανήκουν, σύμφωνα πάντα βέβαια με την καθαρά δική μου εκτίμηση.

Να τονίσω μόνο πως θα το κάνω σε όλους όσους νομίζω ότι, βάσει των αποτελεσμάτων, τα αξίζουν. Εννοώ πως θα ευχηθώ ανεξάρτητα από το κατά πόσο θα ήθελα και προσωπικά να αποδώσω τις συγκεκριμένες ανά περίπτωση ευχές μου. Θεωρώ δηλαδή ότι, από τη στιγμή που δημοκρατικά κατέκτησαν αυτά τα αποτελέσματα, αντίστοιχα δημοκρατικά και ηθικά κατέκτησαν και το δικαίωμα για τις συγκεκριμένες μου ευχές.
Θα πρότεινα δε, όσο κι αν στεναχωρήσουν κάποιες από τις ευχές μου, κάποιους από εσάς, να ξανασκεφτείτε το ότι, τα αποτελέσματα των εκλογών, είναι και θα πρέπει να είναι απολύτως σεβαστά απ’ όλους μας. Όλους όσους θέλουμε να σεβόμαστε, επί της ουσίας, την έννοια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Μπορεί κάποια να σας φανούν «υπερβολικά» αλλά τελικά, από τη στιγμή που αυτά προέκυψαν, πάει να πει πως αυτά μας αρμόζουν.
Να πω τέλος ότι, η σειρά που θα τα αποδώσω, δεν είναι τυχαία αλλά σύμφωνη με το μέγεθος της σημασίας που έχουν ως ευχές, βάσει των ιδιαιτέρων συνθηκών και των όποιων «ιστορικών» τους αναδρομών. Τυχαίο είναι μόνο το ότι θα ξεκινήσω με τα συγχαρητήρια και όχι με τα συλλυπητήρια.


Συγχαρητήρια:

1). Τα μεγαλύτερα συγχαρητήρια τα δίνω, χωρίς περιστροφές, στο κόμμα «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»!
Μπράβο τους! Κατάφεραν, όχι απλώς να μείνουν στη βουλή αλλά να σκαρφαλώσουν στη θέση του 2ου πλειοψηφικά κόμματος!
Μπορεί βέβαια, το 16,78% του να μην είναι και πολύ σημαντικό ποσοστό αυστηρά αυτό καθ’ αυτό σα νούμερο, καταλήγει να είναι ωστόσο πάρα πολύ σημαντικό επί της ουσίας για άλλους λόγους. Π.χ. δεδομένων των ποσοστών των υπολοίπων κομμάτων ή σε σχέση με τα νούμερα που κατόρθωνε να μαζεύει σα κόμμα μέχρι και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις! Ειδικά και μόνο όσο αφορά την προσωπική του αριθμητική πρόοδο, του αξίζουν τα θερμότερα των συγχαρητηρίων αφού κατάφερε σχεδόν να τετραπλασιάσει το εκλογικό του σώμα!.

2). Μεγάλα συγχαρητήρια επίσης, οφείλω να δώσω και στο κόμμα... «Χρυσή Αυγή»!
Μπράβο τους! Τι άλλο να πω;! Αυτό το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά... άθλος τους! Μπορεί οι διάφορες δημοσκοπήσεις να έδειχναν από πριν, σκόπιμα ή μη, την τάση που θα ίσχυε αλλά τα ίδια τα εκλογικά αποτελέσματα νομίζω ότι ξεπέρασαν κάθε ρεαλιστικό αναμενόμενο.
Μπορεί κι εδώ το 6,97% τους να δείχνει, και καλά, μικρό σαν απόλυτο ποσοστό, δεν παύει όμως να είναι υπερβολικά μεγαλύτερο από πολλών άλλων, πιο «παραδοσιακών», κομμάτων δεδομένου μάλιστα ότι, κάποια απ’ αυτά, έμειναν πια και εκτός βουλής!
Ας συνυπολογίσουμε ότι, ουσιαστικά, «σάρωσαν» με αρκετά πάνω από το 3% και με σχεδόν δεκαπλάσια αύξηση της εκλογικής τους παρουσίας από τα μέχρι πριν ποσοστά τους και μάλιστα, χωρίς καμία θετική προβολή τους πριν από τα ΜΜΕ!
Σαφώς λοιπόν και είναι ή, στην τελική, θα πρέπει να θεωρηθεί σύντομα απ’ όλους μας, τουλάχιστον ως... ενδεικτική αυτή η εξέλιξη με ότι άλλο κι αν σημαίνει αυτό.

3). Πολύ μεγάλα συγχαρητήρια, και εδώ μάλιστα πραγματικά μέσ' απ’ την καρδιά μου, δίνω στο «άγνωστο» μέχρι πριν κόμμα «δημιουργία ξανά!»!
Μπράβο τους! Κατάφεραν κάτι που, για πολλούς, ήταν απλά ακατόρθωτο! Κατάφεραν να «σκαρφαλώσουν» με τη μία, στο «θεόρατο» 2,15%, προσπερνώντας ουσιαστικά, άλλα παραδοσιακότερα κόμματα.
Εντάξει, ξέρω ότι εδώ δείχνει πολύ οξύμωρο αυτό που είπα πριν. «θεόρατο» και 2,15%, εκ των πραγμάτων, φαντάζει οξύμωρο σα σχήμα! Ωστόσο, θεωρώ ότι είναι και απόλυτα δικαιολογημένος ο χαρακτηρισμός, αν σκεφτεί κανείς όλο το πακέτο των συγκεκριμένων συνθηκών. Θεωρώ μάλιστα υποχρέωσή μου, να θίξω εδώ αναφορικά μερικές.
Πρέπει να συμπεριλάβουμε λοιπόν το ότι, η «δημιουργία ξανά!»:
Ξεκίνησε να «προβληματίζεται» σε τάσεις σχηματισμού της σα κόμμα, κάπου μέσα στον Οκτώβρη του 2011 ενώ, δηλώθηκε επίσημα κόμμα, μέσα στον Δεκέμβρη του 2011. Η ιστορία του δηλαδή ουσιαστικά, ήταν μόλις 5 μηνών (σκάρτων)!
Τα άτομα που το αποτέλεσαν ως κόμμα, από την αρχή του ως τις εκλογές, ήταν όλοι τους, εκ κομματικής πεποιθήσεως, μη υφιστάμενοι πολιτικοί. Δεν συμμετείχαν σε καμία οργανωμένη πολιτική προϋπηρεσία μέχρι πριν. Όλοι τους λοιπόν, αγνοί πολιτικά μεν, αλλά ταυτόχρονα και χωρίς τις όποιες «ειδικές» βοήθειες που, μια τέτοια προϋπηρεσία, κανονικά μπορεί να προσφέρει, υπέρ του κόμματος.
Οικονομικά στηρίχτηκε, αποκλειστικά και μόνο, στα έσοδα από συνδρομές και κάποιες ταπεινές προσφορές μελών του. Ψίχουλα δηλαδή συγκρινόμενα με παροχές που έτρεχαν σε άλλα κόμματα. Άρα, ελάχιστες και σχετικά ολιγόλεπτες παρουσίες στα ΜΜΕ, σχεδόν μηδενική διαφημιστική καμπάνια στα ΜΜΕ κλπ. Ωστόσο, με την σωστή και μεθοδευμένη οργάνωσή του ως κόμμα, κατάφερε να σταθεί σχεδόν πανελλαδικά επάξια, με επίσημους εκλογικά εκπροσώπους του και να δηλώσει σχεδόν παντού, αισθητή παρουσία ψήφων.
ΟΚ, δε κατάφερε αυτή τη φορά να ξεπεράσει το παράδοξο αλλά δεδομένο κατώφλι του 3% ώστε να μπορεί να μπει και στην πιο ενεργή πολιτική, με είσοδό του στη βουλή. Ωστόσο, το κατόρθωμά του, έχει ήδη αφήσει το έντονο πολιτικό στίγμα του σε πάρα πολύ πια κόσμο και, επειδή δε θέλω να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, του εύχομαι σύντομα να καταφέρει αυτό που του αξίζει, για το καλό όμως όλων μας!

4). Συγχαρητήρια να δώσω επίσης και στο κόμμα «Ανεξάρτητοι Έλληνες»!
Μπράβο τους! Το ότι κατάφεραν, ως νέο ουσιαστικά κόμμα, να φτάσουν κατευθείαν σε τόσο μεγάλη πολιτική παρουσία εντός βουλής, με ποσοστό 10,6% και άρα τέταρτο κόμμα, μόνο ως κατόρθωμα μπορώ να το χαρακτηρίσω!
ΟΚ, και εδώ, το νούμερο αυτό καθ’ αυτό δεν είναι πραγματικά πολύ μεγάλο. Όμως και σε ποιο κόμμα ήταν σε αυτές τις εκλογές;! Με βάση τα γενικότερα νούμερα που σχηματίστηκαν, το 10,6%, δείχνει πια έως και τεράστιο! Και παρόλο που υπήρχε πολιτική ιστορικότητα μελών του κόμματος, δεν παύει να ιδρύθηκε, σαν ενιαίο κόμμα, πάρα πολύ λίγο καιρό πριν, πράγμα που σίγουρα καταλήγει να μετατρέπει σε εντυπωσιακό το αποτέλεσμα!

5). Συγχαρητήρια δίνω και στο κόμμα «Δημοκρατική Αριστερά»!
Μπράβο τους! Κάνανε την υπέρβασή τους με την άνοδο που έδειξαν σε αυτές τις εκλογές! Κατάφεραν και μπήκαν στη βουλή, σα τελευταίο βέβαια κόμμα της, αλλά με αισθητά μεγαλύτερο ποσοστό του ορίου εισόδου, του 3% αφού έφτασαν στο 6,11%! Σίγουρα δεν ήταν εύκολη η αναμέτρηση με τους υπόλοιπους της «αρένας» που είχαν ισχυρότερο τεχνικά «οπλοστάσιο».

6). Τέλος, συγχαρητήρια δικαιωματικά αποδίδω και στη... «Νέα Δημοκρατία»!
Μπράβο τους! Ειδικά όμως αυτό το «μπράβο», το λέω με πολύ «κρύα καρδιά» αφού καταλαβαίνω ότι δεν το αξίζουν πραγματικά.
Απ’ την άλλη όμως, δε παύει να είναι πρώτο κόμμα στα αποτελέσματα, έστω και με τόσο ισχνή πλειοψηφία, έστω και με πρωτοφανή χαμηλά ποσοστά για πρώτο κόμμα! Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρισθεί άλλωστε το 18,85% τους;! Ούτε καν 19% και θεωρείται και πρώτο κόμμα!
Ως πρώτο κοινοβουλευτικό κόμμα των εκλογών, ακόμα και που δεν κατορθώνει την αυτοδυναμία, παρά το απίστευτα μεγάλο δώρο - πακέτο των 50 κοινοβουλευτικών εδρών που πήρε ως πρώτο, θεωρώ ότι θα ήταν άδικο να μη του αποδώσω τα ελάχιστα των συγχαρητηρίων μου. Αν μη τι άλλο δηλαδή, κατάφερε να ξεχωρίσει, έστω και λίγο πάνω από τους υπόλοιπους, έστω κι αν είχε τα απίστευτα τεχνικά εφόδια να χρησιμοποιήσει στην προεκλογική προώθησή του..


Όμως τέλος εδώ με τα συγχαρητήρια, Αρκετά έδωσα! Ίσως και παραπάνω απ’ όσα θα έπρεπε. Μένει μόνο να «ειδοποιήσω» τα κόμματα που τα πήραν, ότι σαφώς και δεν αρκεί αυτό. Οι ίδιες οι εκλογές το απέδειξαν περίτρανα. Ο κόσμος, όσο κι αν παραπλανάται, κάποια στιγμή αντιδρά, Ίσως όχι με τις καλύτερες αντικειμενικά επιλογές αλλά αντιδρά και τιμωρεί. Τίποτα δεν είναι τυχαίο και πρέπει να το γνωρίζουμε όλοι αυτό και τα κόμματα και οι ψηφοφόροι!
Ήρθε η ώρα όμως και για τα συλλυπητήριά μου!


Συλλυπητήρια:

1). Τα μεγαλύτερα συλλυπητήρια τα δίνω στο κόμμα «ΠΑ.ΣΟ.Κ.»!
Λυπάμαι! Λυπάμαι πολύ που σας έδωσε εδώ και πολλά πια χρόνια πριν, τόσο μεγάλο κομμάτι του Ελληνικού λαού (μαζί τους και εγώ τότε), τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη κι ενθουσιασμό κι εσείς τα πήρατε όλα αυτά και τα κάνατε κουρέλια. Τα ποδοπατήσατε τόσο που γυρισμός δεν υπάρχει. Καλύτερα να το κλείσετε το μαγαζί, να μην τρώτε και μέρος από τον τόσο πολύτιμο πια προϋπολογισμό της Ελλάδας για άσκοπες προεκλογικές εκστρατείες κλπ.
Ο καταποντισμός του ποσοστού σας στο τιποτένιο 13,18%, ακόμα κι αν συγκρινόμενο με τα υπόλοιπα ποσοστά καταλήγει να σας φτάνει μόλις και μετά βίας σε 3ο κόμμα, μόνο κατάθλιψη θα έπρεπε να σας προκαλεί! Εμάς πάντως μας προκαλεί και αηδία. Πάντα, η προδοσία προκαλεί τουλάχιστον αηδία!
Θα πρότεινα δε, μετά το κλείσιμο, να πάτε οι περισσότεροι στα πλουσιοπάροχα πια σπιτάκια σας και να μην μιάζετε με την παρουσία σας, χώρους άλλων κομμάτων εκμεταλλευόμενοι, κατά τον συνήθη πια τρόπο σας, τις πιθανές αδυναμίες ισχύος τους.

2). Συλλυπητήρια ηχηρά δίνω στο κόμμα «Κ.Κ.Ε.»!
Λυπάμαι! Τα κερδίσατε επάξια γι άλλη μια φορά!
Είναι ν’ απορεί κανείς, πώς γίνεται ένα τόσο παλιό κόμμα, με τόσο ισχυρή, κακά τα ψέματα, βάση, να καταφέρνει κάθε φορά να μένει, πάνω - κάτω, σε τόσο χαμηλά ποσοστά. Εντός της βουλής, δε λέω και αυτό έλειπε αλλά και με μόνο 8,48%;! Ακόμα και τώρα, σε μια συγκυρία δηλαδή καταστάσεων που, κανονικά, θα έπρεπε από τους προεκλογικούς χειρισμούς σας να βγαίνατε τουλάχιστον 2ο με 3ο κόμμα;! Είχατε όλη την ευχέρεια να προσεγγίσετε την κατάσταση, έτσι όπως θα άρμοζε για μια σύγχρονη, αριστερής κατεύθυνσης, πολιτική κι εσείς τι καταφέρατε;! Να μείνετε προσκολλημένοι σε ένα παρελθοντολογικής προέλευσης ρεύμα που σας κρατά πάντα μακριά από το πραγματικό προσκήνιο, με άλλα λόγια εκτός πραγματικότητας.
Μπορεί βέβαια και να μην διαθέτετε τους απαραίτητους μηχανισμούς. Μπορεί να είναι βαθύτατα τεχνικό το πρόβλημά σας. Μήπως όμως τότε θα έπρεπε να διασπασθείτε κι εσείς στις λοιπές αριστερές δυνάμεις του πολιτικού μας χώρου. Μήπως πέρασε η ημερομηνία λήξης σας και απλά δεν το έχετε πάρει χαμπάρι;

3). Συλλυπητήρια αναγκάζομαι να δώσω και στο «ΛΑ.Ο.Σ.»!
Λυπάμαι! Είχατε την εμπιστοσύνη κάποιας σημαντικής μερίδας του λαού και, προφανώς, κάνατε αισθητά λιγότερα ή και αντίθετα από αυτά που είχατε υποσχεθεί.
Είχατε μπει στη βουλή με αισθητή παρουσία και τώρα, την κοιτάτε λίγες μόλις ψήφους μακριά της με μόλις 2,9% ποσοστό και με το ζόρι. Και φυσικά, το λυπηρό δεν είναι το ότι δεν μπήκατε για λίγες μόλις ψήφους αλλά το ότι θα έπρεπε κανονικά, αντιθέτως, να είχατε ενισχύσει κιόλα την κοινοβουλευτική σας παρουσία. Λυπάμαι λοιπόν αλλά παίξατε και χάσατε! Είχατε τα ζάρια και τα πετάξατε αψυχολόγητα απ’ έξω!

Και κάποια διαφορετικά συλλυπητήρια τώρα. Όχι σε κόμματα αλλά σε κάποιες έννοιες και θεσμούς.
4). Συλλυπητήρια λοιπόν στο «περίφημο» εκλογικό μας σύστημα! Κατάφερε επιτέλους, θέλω να πιστεύω δηλαδή, να «υπογράψει» τον επικήδειο του! Απέδειξε τον παραλογισμό του περίτρανα με ξεκάθαρες αδικίες, με αποδιδόμενες κοινοβουλευτικές έδρες σε υφιστάμενα ανίσχυρα ποσοστά!
Να ζήσουμε να το θυμόμαστε!
Τέτοιο πανηγύρι αδικίας και παράνοιας δεν πρέπει να είχε ματαξαναγίνει με ισχύ μεταπολεμικού νόμου! Και το ότι δεν καταργούνται οι εκλογές ολοσχερώς, ως μη λογικές στους καταμερισμούς τους, πάει πολύ. Αν δεν ήταν τόσο «στριμωγμένα» τα πράγματα γενικότερα στην Ελλάδα, θα έπρεπε, την επόμενη κιόλα μέρα, να κρίνονταν με συνοπτικές διαδικασίες ή ως αντισυνταγματικές ή κι εγώ δεν ξέρω πώς και, είτε να επαναπροσμετρούνταν οι ψήφοι με νέο εκλογικό σύστημα είτε, στην τελική, να επαναλαμβάνονταν εξ ολοκλήρου οι εκλογές με το νέο εκλογικό σύστημα. Έλεος όμως!

Δε σας κρύβω ότι με τρώει να δώσω τα συλλυπητήριά μου, κάπως προκαταβολικά βέβαια, στην ίδια τη... χώρα μας!
Ναι καλά διαβάσατε, για την Ελλάδα μιλώ.
Δυστυχώς, φοβάμαι ότι κάποια στιγμή, τυπικά τουλάχιστον, κάποιος θα πρέπει να έχει μείνει να δώσει τα συλλυπητήριά του στην Ελλαδίτσα μας που την καταντήσαμε όλοι μαζί σε αυτό το χάλι.
Κι επιμένω, όλοι βάλαμε το χεράκι μας και μην εθελοτυφλούμε άλλο πια, δεν σώθηκε κανείς έτσι.
Δεν προσυπογράφω με αυτό που λέω, σε παλιότερες, διάσημες δηλώσεις του, γνωστού και μη εξαιρετέου, κου Θεόδωρου Πάγκαλου. Προς Θεού, μακριά από 'μένα τέτοιες συσχετίσεις. Συνολικότερα το λέω, όχι μόνο για το σχετικά πρόσφατο οικονομικό μας κατρακύλισμα.
Δείτε την πορεία της Ελλάδας π.χ. από την περίοδο της Τουρκοκρατίας και μετά αλλά δείτε τη με απροκατάληπτα μάτια και τότε, μάλλον θα καταλάβετε πώς το λέω. Και πάλι βέβαια, δεν εννοώ ότι μόνοι μας ή έστω ότι κύρια εμείς, οι απλοί πολίτες - κοινοί θνητοί το καταφέραμε όλο αυτό. Σαφώς και όχι! Σαφώς και, οι κύρια υπεύθυνοι ήταν άλλοι, πολύ πιο ισχυροί από εμάς, που ήταν σε θέση πάντα, να μας εκμεταλλεύονται με διάφορους τρόπους.
Όμως, συγνώμη αλλά έχουμε κι εμείς σημαντικό μερίδιο αυτής της ευθύνης.
Μια πολύ άμεση απόδειξη αυτού που λέω είναι να κοιτάξουμε προσεκτικότερα τις επιμέρους εκλογές της χώρας μας κι εννοώ τα αποτελέσματά τους και τις τάσεις που φανέρωναν ή τις γραμμές που χάραξαν αμέσως μετά. Γραμμές που μας οδηγούσαν σε όλο και βαθύτερη κρίση. Που μας έφεραν πλέον στο χείλος του αδιεξόδου. Αυτό το αδιέξοδο που μου δημιουργεί την ανάγκη, να δώσω πια τα συλλυπητήριά μου σε αυτή τη τυραννισμένη από προδοσία και ρεμούλα χώρα. Σε μια χώρα που, πολύ φοβάμαι, μετράει πια μέρες ζωής στη μορφή που την ξέραμε ή, καλύτερα, που νομίζαμε ότι την ξέραμε.
Ωστόσο, θα κρατηθώ και δε θα το κάνω. Ξέρω ότι πολλοί θα πουν πως είναι σα να το έκανα όμως ειλικρινά όχι, δεν το κάνω τελικά.
Ίσως και αγιάτρευτα αισιόδοξος, θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει ελπίδα για τη χώρα μας γιατί οι Έλληνες, όσο λάθος κι αν έχουμε διαμορφωθεί τα τελευταία κυρίως χρόνια, δε παύει να είμαστε ένας λαός που και μόνο από την βαθύτερη ιστορία μας φαίνεται να μπορούμε να σταθούμε ικανά, ακόμα και σε πάρα πολύ δύσκολες περιστάσεις, εκεί π.χ. που άλλοι λαοί λύγισαν και μόνο από τον φόβο τους, χωρίς καν αντίσταση.
Και το λέω αυτό ακριβώς επειδή έχω ξεκινήσει μέσα μου να λαμβάνω τα «ιδιαίτερα σήματα» μιας «αλλαγής», αυτό που νιώθει κανείς χωρίς καν να μπορεί να το προσδιορίσει περισσότερο.


Ελπίζω και εύχομαι, όλα όσα συμβαίνουν μέχρι και τώρα, να είναι απλά ένα δυσάρεστο μεν, απαραίτητο δε όσο και ενδιάμεσο βήμα, πριν από την στροφή μας σα λαός, προς το δρόμο που θα μας οδηγήσει στην όχι και τόσο ρόδινη αλλά σίγουρα σωστή διέξοδο.
Αφήστε ελεύθερα τα αισθητήριά σας, πράγμα ομολογουμένως όχι εύκολο και ίσως με νιώσετε πώς μιλώ.

Καλή συνέχεια!
Σημείωση: Επαναδιατύπωσα ορισμένα σημεία του κειμένου της παρούσας ανάρτησης σε 2ο χρόνο (σε σχέση με την μορφή, της αρχικής της δημοσίευσης), με σκοπό την αρτιότερη κατανόηση συγκεκριμένων μου θέσεων.
Αξιολόγηση:
{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}

2 σχόλια:

  1. Ήταν η πρώτη φορά που παρακολούθησα εκλογές με τόσο ενδιαφέρον...και ανησυχία.
    Χάρηκα με τις ανατοπές,αναμενόμενες ( ήμουν και είμαι κατά του :ψηφίζω = τιμωρώ )Επιτέλους κάτι αρχίζει να αλλάζει.Θυμώνω με τον εκλογικό νόμο που έχουμε είναι ΑΔΙΚΟΣ ( όπως και τόσα άλλα πράγματα,θα μου πεις,στη ζωή...)γιατί κάποιοι ψήφισαν αλλά ανήκουν σε αυτό το 19,...που δεν μπήκε στη βουλή και τέλος σημαντικότατο,ανησυχητικότατο δε πως (Π Ω Σ???ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ) η Χρυσή Αυγή πήρε το ποσοστό που πήρε και θα ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΑΙ στη Βουλή.
    "Τι έγινε ρε παιδιά";;; (Πάμε καλά;;;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου κι από εδώ!
      Ναι, κι εγώ αυτή τη φορά συμμετείχα με πάρα πολύ ενδιαφέρον στην προεκλογική και εκλογική "διαμάχη"! Ίσως επειδή κατάφερα έγκαιρα να βρω κάτι που ένιωσα ότι πραγματικά θα άξιζε να το πιστέψω και, στην τελική, να ρισκάρω. Οκ, δεν τα κατάφερε να μπει αυτή, την 1η του φορά στη βουλή αλλά, κατά τη γνώμη μου (και όχι μόνο), έδωσε μια πάρα πού καλή παρουσία πανελλαδικά.

      Όσο αφορά το άλλο σου θέμα, αυτό με τη Χρυσή Αυγή, όπως καταλαβαίνεις είναι κοινή η απορία με πάρα πολύ κόσμο. Δε σου κρύβω, σε μεγάλο βαθμό και σε 'μένα. Ωστόσο όλα έχουν μια λογική εξήγηση αρκεί να ξέρει κανείς τα απαραίτητα στοιχεία.
      Οι κύριοι λόγοι που κατάφεραν να σκαρφαλώσουν τόσο ψηλά με λίγα λόγια είναι:
      α). Έχουν θέσεις που δείχνουν να είναι υπερβολικά φίλιες και με πάρα πολύ άμεσο τρόπο με το Ελληνικό έθνος, σε μια εποχή μάλιστα που αυτό βάλετε από παντού και με διάφορους τρόπους.
      β). Φρόντισαν να απέχουν μεν από τα ΜΜΕ που άλλωστε δεν θα ήταν φιλικά μαζί τους και πιθανότατα θα τους μείωναν την αξία με τον γνωστό τους τρόπο και προτίμησαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους απλόχερα, εκεί που έδειχνε ο κόσμος να έχει ανάγκη από ένα άμεσο χέρι βοηθείας σε αδιέξοδά του (με λαθρομετανάστες, προστασία κλπ), κυριολεκτικά σε πρόσωπο με πρόσωπο σχέση, σε μεγάλο βαθμό ΚΑΙ στην επαρχία.
      γ). Κέρδισαν μεγάλη μερίδα από τους αγανακτισμένους Έλληνες διαφόρων χώρων και εννοώ κυρίως τους πάρα πολύ αγανακτισμένους (απολυμένους, χρεωμένους κατεστραμμένους, απογοητευμένους κλπ) που κατέληξε να είναι πολλοί με τόσα που γίνονται τριγύρω και θέλανε μια πιο άμεση εκδίκηση στο σύστημα.

      Αυτά σου φτάνουν;;;
      Αν αρχίσεις και υπολογίζεις με υποθετικά νούμερα, αρχίζουν να εξηγούνται διάφορα πια.

      Διαγραφή

Ε, μη σας κομπλάρω! Μιλήστε ελεύθερα! ;-)